หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5383

ราชาจินแกะตราสีแดงเข้มออกและกางแผ่นกระดาษ “ราชาจิน จงนำตำราพิธีกรรมไปยังหุบเขาไร้วิญญาณภายในสามวัน ถ้ากล้าถ่วงเวลาเราหรือลอบวางกับดัก ก็เตรียมรับศพลูกสาวของเจ้าได้เลย จากตำหนักวิถีมาร”

จดหมายเต็มไปด้วยความหยิ่งยโสและเหยียดหยาม ราวกับว่าผู้เขียนสลักคำขู่ลงบนกระดาษ

สีหน้าของราชาจินถมึงทึง “ตำหนักวิถีมาร...สามหาวนัก!”

หลิวคุนก้าวเข้ามาใกล้พร้อมกระซิบ “ฝ่าบาท จะมัวเสียเวลาไม่ได้ ตอบตกลงไปก่อน ภายในสามวัน เราจะแอบส่งคนไปซุ่มรอที่หุบเขาไร้วิญญาณ ช่วยองค์หญิงจื่อและยึดตำราพิธีกรรมคืนมา”

ราชาจินหายใจออกช้าๆ “ข้าจะคิดดูก่อน เจ้าไปรักษาบาดแผลเถอะ”

หลิวคุนรู้สึกถึงความเคลือบแคลงใจของราชา เขาโค้งคำนับ ไม่พูดอะไรอีกแล้วเดินออกไปจากท้องพระโรง

แสงจันทร์ส่องกระทบรอยยิ้มเยาะของเขาขณะเดินออกจากวัง “อีกไม่นานหรอก ราชาจิน เมื่อความอดทนของเจ้าหมดลง ตำราพิธีกรรมจะอยู่ในมือข้า”

เมื่อกลับมาถึงสำนักมหาเสนาบดี หลิวคุนไม่รอช้า รีบเรียกเหล่าคนสนิทที่เขาไว้วางใจมาพบ

สมุนร่างกำยำคนหนึ่งเอ่ยขึ้น “นายท่าน เราจะเอายังไงต่อ?”

หลิวคุนยกมือขึ้นปราม “ใจเย็นไว้ ราชาจินดื้อรั้น แต่ความรักที่เขามีต่อองค์หญิงนั้นลึกซึ้งยิ่ง ตราบใดที่แผนได้ผล เขาจะยอมอ่อนข้อในที่สุด ตอนนี้ข้าต้องการให้เจ้าส่งคนไปยังหุบเขาไร้วิญญาณ ทำให้ดูเหมือนเป็นป้อมค่ายของตำหนักวิถีมาร คอยจับตาดูวังหลวงไปด้วย หากราชาจินตัดสินใจแลกเปลี่ยนตำราพิธีกรรมให้บอกข้าทันที”

คนของเขาโค้งคำนับ “รับทราบ!”

หลิวคุนนั่งอยู่คนเดียวในห้องของเขา ยกสุราขึ้นดื่ม ปล่อยให้กลิ่นหอมเย็นๆ แผ่ทั่วลิ้น

เขามองเห็นอนาคตแล้ว ครอบครองตำราพิธีกรรม ทำลายผนึกวิญญาณมาร และทั่วทั้งชั้นหกจะคุกเข่าใต้คำสั่งของเขา

ทางด้านเฉินผิงและจื่อหยวนกำลังรีบเร่งไปยังนครหลวง ปกปิดรัศมีอย่างมิดชิดจนแม้แต่สัตว์อสูรยังไม่รู้ตัว