หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5406

"เลิกพล่าม เข้ามา!" จื่อหยวนตะโกน

เธอกำดาบยาวไว้แน่น เตรียมโจมตี

ทันทีที่การปะทะกำลังจะเริ่ม ฉีเต้าจางก็หันไปหาเฉินผิง "เฉินผิง เจ้ามั่นใจไหมว่าจะเอาชนะจ้าวมู่ได้?"

ทันใดนั้นทุกสายตาก็จับจ้องเฉินผิง

เขาเป็นคนเดียวที่ไม่มีใครประเมินความแข็งแกร่งออก ความหวังสุดท้ายของพวกเขา

จื่อหยวนหยุดครู่หนึ่งและหันมาหาเขา แววตาแฝงไปด้วยความคาดหวัง

แต่เฉินผิงเพียงยิ้มน้อยๆ แล้วส่ายหน้า "ไม่จำเป็น คนอื่นจะจัดการเขาแทน"

ขณะที่พูดเขาก็เงยหน้าขึ้นฟ้า รอยยิ้มปรากฏบนริมฝีปาก

ฝูงชนต่างมองตามสายตาของเขา ทันใดนั้นก็เห็นเส้นสีทองตัดผ่านท้องฟ้า ร่วงลงสู่สนามรบราวกับอุกกาบาต

แรงกระแทกสะเทือนพื้นดิน ฝุ่นผงฟุ้งกระจาย ร่างสูงใหญ่สง่างามก้าวออกมาจากหมอกควัน

เขาสวมชุดคลุมสีทองงดงาม หน้าตาคมคาย พลังวิญญาณอันทรงพลังแผ่กระจายออกมา ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากฟ่านเทียนหยู อัจฉริยะแห่งแคว้นเฉิน ยอดฝีมืออันดับสอง!

เขาใช้เวลาหลายปีท่องไปในชั้นหก ไม่มีใครรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน ไม่มีใครคาดคิดว่าเขาจะกลับมาในเวลานี้

"ฟ่านเทียนหยู!" ราชาจินร้องออกมา เสียงของเขาเต็มไปด้วยความตกใจและยินดี รีบเดินไปข้างหน้า ดวงตาเป็นประกาย "ในที่สุดเจ้าก็กลับมาแล้ว!"

ฟ่านเทียนหยูโค้งคำนับ "ฝ่าบาท โปรดอภัยให้ข้าด้วย ข้าเที่ยวเร่ร่อนนานเกินไปและกลับมาไม่ทันเวลา เพราะเหตุนั้นนครหลวงจึงล่มสลาย และผู้คนต้องทนทุกข์ทรมาน ข้าสมควรได้รับโทษประหารเพราะความล้มเหลวของข้า"

"แค่เจ้ากลับมาก็ดีมากแล้ว!" ราชาจินจับไหล่เขาอย่างตื้นตัน "ตอนนี้เราต้องการกำลังคนมากเท่าที่เราจะหาได้ การกลับมาของเจ้าคือพรจากสวรรค์โดยแท้!"

ฟ่านเทียนหยูเงยหน้าขึ้น สายตาจับจ้องจ้าวมู่ แววตามีประกายเย็นชา "วางใจเถิดฝ่าบาท ข้าจะสังหารเขาและล้างแค้นให้ชาวนครหลวง"

พูดจบเขาก็กระโดดขึ้นไปและลงข้างๆ จื่อหยวน "ท่านหญิง ท่านลำบากพอแล้ว ข้าจัดการส่วนที่เหลือเอง" เขาพูดเบาๆ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน