หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5435

“พร้อมหรือยัง” ราชาจินถามด้วยน้ำเสียงเร่งเร้า

ทุกคนตอบรับด้วยการพยักหน้าเงียบๆ อกของราชาจินขยายขึ้น จากนั้นเขาก็ตะโกนเสียงดังสนั่น “ลุย!”

พลังวิญญาณสีม่วงพุ่งพล่านจากตัวหลิงเย่ว ปะทะกับพลังวิญญาณสีขาวเจิดจ้าของราชาจิน ทั้งสองประสานกันและทะยานสู่เบื้องล่าง ก่อตัวเป็นโล่ขนาดมหึมาพุ่งชนความว่างเปล่าเบื้องหน้า

ทันทีที่โล่ปะทะ เสียงฟู่ก็ดังขึ้น

ฉีเต้าจางสะบัดดาบไม้ออกจากแขนเสื้อพร้อมท่องคาถา อักขระลอยออกมาจากริมฝีปากและซึมเข้าไปในโล่พลังวิญญาณ

แสงสว่างไปทั่วโล่ พลังของกฎแห่งสวรรค์รอบตัวพวกเขาอ่อนลง

“เฉินผิง ไปเลย!” ราชาจินตะโกนจนเส้นเลือดในลำคอเกร็ง

เฉินผิงตอบรับ เขาอัดพลังวิญญาณทุกเศษเสี้ยวลงในกระบี่พิฆาตมังกรจนกระทั่งคมกระบี่คำราม

ปราณดาบสีทองพุ่งทะลักเข้าสู่เมฆ ขณะที่เขาฟันลง

ตูม!

มิติฉีกขาด เส้นทางสีดำปรากฏขึ้นเบื้องหน้า

สายฟ้าสีม่วงสว่างวาบรอบๆ รอยแยก ปลดปล่อยรัศมีของกฎแห่งสวรรค์ที่คมกริบพอจะเฉือนกระดูกได้

“ไป!” หลิงเย่วกรีดร้อง เสียงของเธอแหบแห้งและสั่นไหวจากเรี่ยวแรงที่ลดลง

สีหน้าของเธอ ราชาจินและฉีเต้าจางซีดเผือด เหงื่อท่วมผิวหนัง กล้ามเนื้อสั่นระริกขณะประคองไม่ให้โล่แตกเป็นเสี่ยงๆ

เฉินผิงไม่รอช้า พริบตานั้นเขากระโดดเข้าไป ความมืดมิดกลืนกินเขาทั้งตัว

ทันทีที่ก้าวเข้าไปในรอยแยก โล่พลังวิญญาณที่อยู่ด้านหลังเขาก็ระเบิด กฎแห่งสวรรค์ที่โกรธเกรี้ยวและไร้ซึ่งพันธนาการพุ่งเข้าใส่เขา

เม็ดยาละลายทันทีที่เข้าปาก พลังเย็นสดชื่นพุ่งพล่านไปทั่วร่าง ปกป้องวิญญาณและเสริมจิตของเขาให้เฉียบคม

เขาอดทนต่อความเจ็บปวด หมุนเวียนพลังวิญญาณที่เหลืออยู่ในกาย พร้อมกับกระตุ้นพลังแห่งสายเลือดมังกร

พลังสีทองจากสายเลือดก่อตัวเป็นเกราะป้องกันรอบตัว แม้จะไม่สามารถป้องกันการโจมตีของพลังแห่งกฎสวรรค์ได้ทั้งหมด แต่ก็ช่วยบรรเทาความเจ็บปวดได้บ้าง

“วังราชาสวรรค์... ต้องไปให้ถึงวังราชาสวรรค์...” เขาสูดหายใจเฮือกสุดท้าย พุ่งตัวไปยังแสงริบหรี่ที่ปลายทางฟหเดิน แสงจางๆ นั้นคืออาณาจักรแดนสรวงชั้นแปด

สติของเขาพร่าเลือน ร่างกายกระแทกลงผืนหญ้าอย่างแรง กระบี่พิฆาตมังกรหลุดจากมือและหล่นลงบนพื้นดินใกล้ๆ หลังจากเวลาผ่านไปพักหนึ่ง เฉินผิงก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้น

เขาพบว่าตัวเองนอนอยู่บนทุ่งหญ้าที่ดูไม่คุ้นเคย เบื้องบนคือท้องฟ้าสีฟ้าอ่อน อากาศเต็มไปด้วยพลังวิญญาณเข้มข้น ตรงข้ามกับรัศมีมารที่กระจายทั่วชั้นหก