หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5464

สีหน้าของเซียนอัคคีวิญญาณตกตะลึงไม่นึกว่าศัตรูจะเข้าประชิดเร็วขนาดนี้

เขาหมุนตัวหลบและสะบัดข้อมือหอกแสงสีทองอันร้อนแรงพุ่งออกมาจากฝ่ามือและคำรามใส่จอมมาร

พลังสีทองและแดงปะทะดังลั่นสะเทือนไปถึงสวรรค์แรงระเบิดสาดซัดไปทั่วหุบเขา

คลื่นกระแทกแผ่ออกจากทั้งสองเป็นวงกลมแสง

ภูเขาพังทลายสันเขาราวกับถูกค้อนทุบพื้นดินแตกออกเป็นรอยแยกลึก

เมฆบนฟ้าแตกกระจายเผยให้เห็นวังวนสีแดงที่ดูราวพายุคลั่ง

เฉินผิงและพรรคพวกที่อยู่ใจกลางพายุแทบจะปลิวทุกคนพยายามใช้พลังวิญญาณประคองตัว จากนั้นก็สัมผัสได้ถึงความน่าสะพรึงกลัว

เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรมารและวิญญาณมารที่อยู่รอบๆหุบเขาถูกพลังบดขยี้แหลกในพริบตาเสียงกรีดร้องยังไม่ทันจางด้วยซ้ำ

ถ้าสองคนนี้ยังสู้กันต่อไม่ใช่แค่พวกเรา ชั้นหกจะถูกทำลายล้างสิ้นซาก

"ทุกคนเข้าไปในระฆังมังกรเดี๋ยวนี้เร็วเข้า!" เฉินผิงตะโกน

เขาหยิบระฆังใบเล็กเท่าฝ่ามือออกมาจากแหวนเก็บของ

เสียงระฆังดังกังวานมันขยายขนาดจนสูงเท่าหอคอยอักขระมังกรสีทองลอยรอบๆ ปกป้องคนที่อยู่ภายใน

พวกเขารู้สึกได้ว่าแรงกดดันเบาลงมากแต่ก็ยังรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนเบาๆ บนผิวระฆัง

ทว่าการต่อสู้ข้างนอกก็ยังดุเดือดแรงระเบิดสะเทือนหุบเขาไม่หยุดยอดเขาไหวเอน พื้นแตกร้าววังวนสีเลือดด้านบนขยายกว้างมากขึ้นเรื่อยๆ