หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5494

เฉินผิงติดหนี้บุญคุณหลิงซื่อ เขาไม่อาจนิ่งเฉยได้หากเธอเดือดร้อน

เมื่อเห็นสีหน้าถมึงทึงของเฉินผิง เซียนเมฆาก็เสียงสั่น "ขะ-ข้าบอกทุกอย่างแล้ว ระดับล่างอย่างข้าไม่ค่อยรู้เรื่องของเจ้าตำหนักลำดับสามมากนัก"

"รู้แล้ว" เฉินผิงพยักหน้า แววตาของเขาแน่วแน่เมื่อตัดสินใจได้

เขายกมือขึ้น ปราณอัคคีสีขาวที่ส่วนขอบเป็นสีม่วงพุ่งออกมา ก่อนที่เซียนเมฆาจะรู้ตัว เปลวเพลิงก็ลุกท่วมตัวเขา

เสียงกรีดร้องแวบหนึ่งดังขึ้น แล้วก็เงียบไป หลี่ชิงชานและคนอื่นๆ มองดูเศษเถ้าถ่าน หัวใจของพวกเขาเต้นแรงเมื่ออิสรภาพที่แท้จริงกลับคืนมา

เฉินผิงหันมาหาหลี่ชิงชาน "ทุกคน ช่วยรวบรวมมณีสวรรค์ทุกเม็ดในอาณาจักรศิลาแล้วเอามาให้ผมที ผมจำเป็นต้องใช้บำเพ็ญเพียร ส่วนศิลาวิญญาณที่เหลือเอาไปได้เลย พวกคุณจำเป็นต้องฟื้นคืนพลังวิญญาณ"

ศิลาวิญญาณจำเป็นกับพวกหลี่ชิงชาน ส่วนมณีสวรรค์นั้นพวกเขาไม่ต้องใช้ คำสั่งของเฉินผิงเป็นประโยชน์ต่ออนาคตของอาณาจักรศิลาและของตัวเขาเอง

เมื่อขึ้นไปถึงอาณาจักรแดนสรวงและระดับถึงขั้นเซียนพเนจร เมื่อนั้นร่างกายของพวกเขาถึงจะซึมซับปราณเซียน

"ทราบแล้ว เทพสวรรค์" หลี่ชิงชานรีบค้อมหัว

จากนั้นเขาก็รวบรวมทุกคนที่เหลือ มอบหมายให้ไปเก็บมณีสวรรค์มาให้เฉินผิง

เฉินผิงไว้ชีวิตผู้บำเพ็ญเพียรมาร รู้ว่าการสังหารพวกเขาจะทำให้เหลือแต่ผู้บำเพ็ญเพียรมนุษย์และเผ่าอสูร และไม่นานทั้งสองฝ่ายจะหันคมดาบใส่กัน

ปล่อยให้สามเผ่าคานอำนาจกันเอง เขาเชื่อว่านั่นคือหนทางเลี่ยงไม่ให้เกิดอีกสงครามในอาณาจักรศิลา

ในขณะที่เฉินผิงนั่งอยู่บนกองมณี หูหม่าซือก็ขึ้นไปถึงชั้นเจ็ดแล้ว เขารวบรวมข้อมูลทุกอย่างที่จะพาไปถึงตำหนักวิถีมาร

ในเมืองเฮเฟิงที่ปกคลุมไปด้วยความมืดมน บ้านเรือนมีหมอกสีเทารายล้อมตลอดเวลา