หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 573

หยวนเป่าจินชะงักเมื่อได้ยินคำเตือนของเฉินผิง โจวจ้าวหลงที่อยู่ข้างเขาก็หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ

หากเฉินผิงพิสูจน์ได้ว่าปากัวเป็นแค่ของไม่มีอำนาจไร้ราคา เหล่าชนชั้นสูงของจิงตูไม่มีทางปล่อยให้พวกเขารอดไปได้ง่ายๆ แน่

ฝูงชนตะลึงเมื่อเห็นหยวนเป่าจินลังเล สายตาของพวกเขาจ้องเขม็งไปที่ผู้ใช้พลังฮวงจุ้ย

“เลิกพล่ามแล้วก็โชว์หลักฐานซะที ฉันเป็นคนรับรองยันต์นี้ ฉันต้องรู้สิว่ามันคืออะไร” หยวนเป่าจินจำใจต้องยอมเมื่อเห็นคนอื่นๆ มองเขาด้วยความครหา เขาไม่สามารถที่จะยอมให้คนเหล่านี้หมดความเชื่อถือในตัวเขา

“ได้ยินแล้วใช่มั้ย แสดงให้เราดูได้แล้ว ถ้าวันนี้พิสูจน์ให้เราเห็นไม่ได้ล่ะก็ อย่าหวังว่าเราจะปล่อยแกไปง่ายๆ” ฉินเสี่ยวเทียนหัวเราะทั้งที่ไม่ได้รู้สึกขบขัน

เฉินผิงไม่ได้สนใจฉินเสี่ยวเทียนแล้วล้วงเหรียญเหรียญหนึ่งออกมาจากกระเป๋า เขาค่อยๆ วางมันลงบนโต๊ะและกล่าวออกมาเสียงดัง “ทุกๆ ท่าน ผมมีเครื่องรางอันน่าทึ่งมาแสดงให้ทุกท่านดู”

เสี่ยงโห่ดังกึกก้องมาจากทุกคนในห้องเมื่อพวกเขาเห็นเหรียญนั่น ซึ่งเห็นได้ชัดว่ามันไม่ใช่ของวิเศษ “บ้าอะไรวะนั่น มันแค่เหรียญธรรมดาไม่ใช่เหรอ”

“แกเรียกนั่นว่าเครื่องรางเหรอ ถ้ามันเป็นเครื่องรางจริงฉันก็มีเครื่องรางเป็นร้อยๆ อันที่บ้านแล้วล่ะ”

“คิดว่าพวเราโง่เหรอ เหรียนญนั่นจะเป็นเครื่องรางไปได้ยังไง”

ฝูงชนตะโกนด่าเฉินผิง

เฉินผิงที่ไม่สะทกสะท้านอะไรหันไปหาหยวนเป่าจินแล้วถาม “คุณหยวน คุณว่านี่ีเป็นเครื่องรางไหม”

หยวนเป่าจินไม่รู้ว่าเฉินผิงมีลูกไม้อะไร แต่สิ่งหนึ่งที่มั่นใจได้เลยก็คือว่ามันเป็นเพียงแค่เหรียญเหรียญหนึ่ง ไม่ใช่เครื่องราง

“มันก็แค่เหรียญ ไม่มีทางที่จะเป็นเครื่องรางไปได้” หยวนเป่าจินตอบกลับทันที

“แหมๆ แสดงว่าก็ไม่ได้ตาบอดสินะเนี่ย” เฉินผิงถากถาง “พวกคุณทุกคนดูออกว่านี่มันก็แค่เหรียญธรรมดา”

“แม้ทุกท่านจะคิดว่ามันเป็นแค่เหรียญธรรมดาๆ ผมยืนยันว่าถ้าผมพูดว่ามันคือเครื่องราง มันก็คือเครื่องราง” เฉินผิงกล่าวอย่างใจเย็น