หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 581

หยวนเป่าจงก้าวเท้าไปข้างหน้าหนึ่งก้าวแล้วไปยืนตรงหน้าโจวจ้าวหลง เขาปล่อยพลังอำมหิตออกมาจากร่างกาย ส่งผลให้อุณภูมิบริเวณนั้นลดลงอย่างรวดเร็ว

“หยวนเป่าจง ด้วยความเคารพที่คุณเป็นนักเวทย์ ผมจะไม่ทำอะไรคุณหากคุณไม่เข้ามายุ่งกับเรื่องนี้ อย่าลืมว่าตอนนี้คุณอยู่ในจิงตู แล้วถ้าคุณเป็นนักเวทย์เพียงคนเดียวในจิงตูล่ะ? คนของผมกำลังเดินทางมาที่นี่”

ฉินเสี่ยวเทียนไม่อยากต่อสู้กับหยวนเป่าจง ด้วยความที่หยวนเป่าจงเป็นนักเวทย์ที่เก่งกล้า เขาเกรงว่าเขาจะต้องแพ้

“เลิกพูดไร้สาระได้แล้ว ถ้าคุณกล้าแตะต้องคุณโจว ก็แสดงว่าคุณต้องการจะท้าทายผม!”

หยวนเป่าจงไม่ได้รู้สึกเกรงกลัวเขาเลยแม้แต่น้อย

“คุณท้าผมเองนะ”

ฉินเสี่ยวเทียนแกว่งดาบแส้ของเขา ทันใดนั้นก็เกิดประกายแสงสีขาวส่องวูบวาบขึ้นภายในห้องนั้น ดูจากการเคลื่อนไหวเพียงอย่างเดียว ก็รู้ได้แน่ชัดว่าเขาคือปรมาจารย์ยุทธ์ผู้อาวุโส

คมดาบนั้นพุ่งเข้าหาหยวนเป่าจงอย่างรวดเร็ว

ทุกคนในที่นั้นถอยหนีไปอยู่ที่มุมห้อง พวกเขาไม่อยากข้องเกี่ยวกับการต่อสู้ในครั้งนี้ เพราะพวกเขาไม่อยากมีปัญหากับคนของทั้งสองตระกูล ไม่ว่าจะเป็นตระกูลฉินหรือตระกูลโจว

“ช่างเป็นเด็กที่โอหังนัก!”

หยวนเป่าจงถอนหายใจยาว แขนเสื้อคลุมของเขาพองขึ้นราวกับมีลมเป่า ก่อนที่เขาจะค่อยๆ โบกสะบัดมันไปข้างหน้า

กริ๊งง!

เสียงเหมือนเหล็กกระทบกันดังขึ้นทันที่ที่ดาบของฉินเสี่ยวเทียนฟันลงไปโดนแขนเสื้อของหยวนเป่าจง

สีหน้าของฉินเสี่ยวเทียนดูตึงเครียดขึ้นมาทันทีที่เขารู้ว่า ดาบของเขาไม่สามารถฟันทะลุเสื้อผ้าของคู่ต่อสู้ได้

ไม่มีทางที่เขาจะยอมแพ้ในตอนนี้ ตอนนี้มีคนมากมายกำลังดูข้าอยู่ หากข้ายอมแพ้ ชื่อเสียงและความนับหน้าถือตาของข้าในจิงตูก็จะถูกทำลายลง แล้วข้าจะมองหน้าใครได้อีกในอนาคต?