ใบหน้าของฉินเสี่ยวเทียนบูดบึ้งขณะที่เขายืนขึ้น “จะผนึกพลังฮวงจุ้ยใส่ไอ้เศษไม้นี่น่ะเหรอ”
เขาโยนปากัวใส่โจวจ้าวหลงพลังพูดจบ
โจวจ้าวหลงตะลึง เขาถามฉินเสี่ยวเทียนทันที “หมายความว่ายังไงครับคุณฉิน”
“แกก็รู้ฉันหมายความว่ายังไง” ดวงตาของฉินเสี่ยวเทียนเต็มไปด้วยความเดือดดาล
โจวจ้าวหลงขมวดคิ้ว “คุณฉิน ได้โปรดอย่าไปฟังที่คนอื่นพูด ปากัวนี่เป็นเครื่องรางชั้นสูง คุณก็เพิ่งเห็นการสาธิตของคุณหยวนไปไม่ใช่เหรอ”
เขาคิดว่าฉินเสี่ยวเทียนเปลี่ยนใจเพราะคำพูดของเฉินผิง
“ฉันไม่ต้องฟังใครพูดทั้งนั้น คนที่ฉันต้องการจะฟังที่สุดตอนนี้ก็คือแก”
ฉินเสี่ยวเทียนล้วงโทรศัพท์ของเขาออกมาแล้วเล่นบทสนทนาระหว่างโจวจ้าวหลงและหยวนเป่าจิน
เขาอัดมันไว้เมื่อครู่เพื่อที่จะเอาไว้เอาเรื่องโจวจ้าวหลง
โจวจ้าวหลงตะลึงจนพูดไม่ออกเมื่อเขาได้ยินสิ่งที่อัดไว้ เขาไม่รู้เลยว่าฉินเสี่ยวเทียนไปเอาบทสนทนาที่ห้องน้ำของพวกเขามาจากไหน
หยวนเป่าจินขมวดคิ้วขณะที่เขาตรวจสอบร่างกายของโจวจ้าวหลง จากนั้นเขายื่นมือออกไปแล้วปัดมือผ่านร่างของโจวจ้าวหลง
“ไอ้เด็กเวร กล้าดียังไงถึงร่ายมนต์ส่งผ่านเสียงใส่พวกเรา”
หยวนเป่าจินมองเฉินผิงด้วยความโกรธ
เฉินผิงร่ายมนต์ส่งผ่านเสียงใส่โจวจ้าวหลงตอนที่ทั้งสองลุกขึ้นเพื่อไปเข้าห้องน้ำ นั่นทำให้เสียงของทั้งสองดังขึ้นในห้อง
“มนต์ส่งผ่านเสียงของผมคงไม่ได้ผลหรอกถ้าคุณสองคนไม่ได้หาเรื่องใส่ตัวเอง” เฉินผิงตอบด้วยน้ำเสียงเฉยเมย
ที่เฉินผิงพูดก็ถูก หากพวกเขาระวังคำพูดแล้วไม่พูดอะไรแบบนั้นออกมาในห้องน้ำ พวกเขาคงไม่ถูกจับได้แบบนี้
“ไอ้เวรนี่ อยากตายหรือไง”
นี่มันเงินหมื่นล้านนะ มันคือเงินที่เราหามาได้เร็วที่สุดถ้าเราทำสำเร็จ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...