หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 579

ทุกคนในห้องต่างตกตะลึง พวกเขามองไปรอบๆ แต่ก็ไม่เจอลำโพงที่ไหนเลย แต่ถึงอย่างไรมันก็เป็นเสียงของโจวจ้าวหลงและหยวนเป่าจินจริงๆ

ในตอนนั้นฉินเสี่ยวเทียนมีสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นมาทันที หากบทสนทนานั้นเป็นความจริง เขาคือคนที่เสียหายที่สุดเพราะเขาป็นคนซื้อเครื่องรางนี้มา

ฉินเสี่ยวเทียนหันไปมองอาจารย์เหอด้วยความงุนงง “คุณเหอ ได้โปรดพูดความจริงกับผม ปากัวนี่ใช่เครื่องรางแท้ไหม”

สีหน้าของอาจารย์เหอเต็มไปด้วยความกระดากอายขณะที่เขาขมวดคิ้ว “คุณฉิน จริงๆแล้วผมดูไม่ออกว่ามันเป็นเครื่องรางของจริงไหม”

“เป็นไปไม่ได้ คุณก็เคยปลุกพลังของมันขึ้นมาไม่ใช่หรือไง ทำไมคุณจะดูไม่ออกล่ะ” ฉินเสี่ยวเทียนถามด้วยความไม่เชื่อ

ใบหน้าของอาจารย์เหอแดงก่ำ ตอนนี้เขาไม่มีทางเลือกแล้วนอกจากสารภาพ “ที่จริงแล้วมันเป็นพลังเวทย์ของผมเอง ผมไม่มีความสามารถที่จะตรวจสอบว่ามันเป็นพลังจากด้านในของปากัวหรือเปล่า แล้วผมก็บอกไม่ได้ว่า เป็นพลังของคุณหยวนหรือไม่ อย่างไรเสียพลังของเราทั้งสองคนก็ต่างกันลิบลับ...”

ฉินเสี่ยวเทียนหมดคำจะพูดหลังจากที่ได้ยินเช่นนั้น

“คุณเฉิน คุณสังเกตเห็นมาตั้งแต่แรกเหรอ” ไป๋เสี่ยวซานมองไปที่เฉินผิงด้วยความตกใจ

“ผมพูดไปแล้วนี่ว่าปากัวมันก็แค่เศษไม้ แต่ไม่มีใครเชื่อผม”

เฉินผิงยิ้มบางๆ

คนอื่นๆ ก้มหน้าลงด้วยความอับอายหลังจากได้ยินเช่นนั้น เมื่อพวกเขาบางคนถึงขนาดล่วงเกินเฉินผิง กลายเป็นว่าเขาน่ะของจริง

“ไอ้เวร นี่แกจะหลอกฉันเหรอ” ฉินเสี่ยวเทียนเพิ่งจะเข้าใจว่าทำไมเฉินผิงถึงร่วมประมูลด้วยถึงแม้ชายหนุ่มจะรู้ว่าปากัวเป็นแค่ของปลอม

เขาตั้งใจโก่งราคาประมูลทำให้ฉันต้องเสียเงินมากมายไปกับไอ้ขยะนี้

“เสี่ยวเทียน คุณเฉินบอกคุณแล้วนะว่ามันเป็นของไร้ค่า แต่คุณไม่เชื่อเอง แล้วจะมาหาว่าเขาหลอกได้อย่างไร โจวจ้าวหลงต่างหากที่หลอกคุณ ไปเอาเรื่องเขาสิ” ไป๋เสี่ยวซานบอกเสี่ยวเทียน