“เจ้าหนุ่ม เธอ...”
“ผมไม่อยากได้แล้ว ขายให้เขาในราคาหมื่นล้านเถอะ”
เฉินผิงยิ้มบางๆ ขณะโบกมือให้โจวจ้าวหลง ส่งสัญญาณให้เขาคืนบัตรให้ตน
โจวจ้าวหลงโยนบัตรคืนให้เขาด้วยความสับสน แต่ถึงอย่างนั้นราคาก็เพิ่มขึ้นไปอีกสี่พันล้านจากแทรกแซงของเฉินผิง โจวจ้าวหลงเลยพอใจกับผลที่ตามมา เขาเลือกที่จะไม่สนใจว่าเฉินผิงต้องการอะไรกันแน่
เมื่อฉินเสี่ยวเทียนเห็นว่าเฉินผิงเลิกประมูลแล้ว เขาพูดเยอะเย้ย “แกน่ะยังใสซื่อเกินไปที่จะมาสู้กับตระกูลฉิน...”
“คุณฉิน ปากัวเป็นของคุณแล้ว โอนเงินมาให้ผมเดี๋ยวนี้” โจวจ้าวหลงกล่าว
ฉินเสี่ยวเทียนนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดตะกุกตะกักเพราะความอับอาย “คุณโจว ผมจะให้คุณห้าพันล้านก่อน ได้โปรดให้เวลาผมรวบรวมเงินที่เหลือ ผมจะโอนไปให้คุณภายในคืนนี้”
โจวจ้าวหลงครุ่นคิดสักพักหนึ่งแล้วพยักหน้า “คุณฉิน ที่ผมตกลงเพราะผมเห็นว่าเป็นคุณหรอกนะ ผมไม่ยอมแน่ถ้าเป็นคนอื่น”
ฉินเสี่ยวเทียนโอนเงินห้าพันล้านไปให้โจวจ้าวหลงในทันที และโจวจ้าวหลงก็ยื่นปากัวให้กับเขา
“คุณฉิน ผมต้องไปเข้าห้องน้ำกับคุณหยวน พอเรากลับมาผมจะให้เขาสร้างมนต์ฮวงจุ้ยให้คุณ ได้โปรดรวบรวมเงินมาให้เร็วที่สุดนะครับ”
“ได้แน่นอน” ฉินเสี่ยวเทียนรับปากัวมาด้วยความตื่นเต้น
หลังจากที่โจวจ้าวหลงและหยวนเป่าจินออกไปแล้ว ตระกูลมั่งคั่งตระกูลอื่นๆ ของจิงตูก็ออกจากห้องไปเช่นกัน
ฉินเสี่ยวเทียนกำปากัวในมือแน่น เขามองมันด้วยสายตาแห่งผู้ชนะ
“ยินดีด้วยนะคุณฉิน”
“ตระกูลฉินคงจะก้าวหน้าไปอีกขึ้นหลังจากได้เครื่องรางนี้่”
“ถึงจะแพงไปหน่อยแต่มันก็เป็นของดี”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...