ไป๋เสี่ยวซานจ้องเขม็งไปที่ฉินเสี่ยวเทียน แต่ถึงอย่างนั้นเขาไม่ได้พูดอะไร มันก็จริงที่ว่าเขาไม่สามารถจะเสนอราคาเพิ่มได้อีกแล้ว
สุดท้ายแล้วไป๋เสี่ยวซานไม่มีทางเลือกนอกจากนั่งอยู่เฉยๆ แล้วจ้องไปที่ฉินเสี่ยวเทียนอย่างทำอะไรไม่ได้ ไม่ต้องพูดถึงฉินเสี่ยวเทียนที่ยิ้มกริ่มเหมือนแมวได้ปลาย่าง
“คุณฉิน หกพันล้านนะครับ จำที่ผมพูดได้ใช่ไหมว่าคุณต้องโอนเงินมาที่บัญชีผมก่อน...”
โจวจ้างหลงดีใจเป็นอย่างมากที่จะได้เงินหกพันล้าน ใครจะไปรู้ว่าของกระจอกๆ จะมีราคามากขนาดนี้
“ไม่ต้องห่วงคุณโจว ผม...”
“ผมให้เจ็ดพันล้าน” แต่ก่อนที่ฉินเสี่ยวเทียนจะพูดจบ เฉินผิงที่หลับตามาตลอดก็ลืมตาขึ้นแล้วตะโกนออกมา
ทุกคนหันไปมองเฉินผิงเป็นตาเดียวในทันที ไป๋เสี่ยวซานแทบไม่เชื่อหูตัวเอง
ไม่มีใครเข้าใจว่าทำไมอยู่ดีๆ เฉินผิงถึงประมูล
ไหนเขาบอกว่ามันเป็นแค่เศษไม้ไร้ค่า ทำไมถึงจะยอมเสียเงินก้อนโตซื้อมันล่ะ
“เจ้าหนุ่ม นี่ไม่ใช่เกมนะ ถ้าประมูลแล้วไม่จ่ายรู้ใช่ไหมว่าเจะเกิดอะไรขึ้น” โจวจ้าวหลงทำเสียงขึ้นจมูกด้วยความเย็นชาเมื่อเขาเห็นว่าเฉินผิงเข้าร่วม
เขาคิดว่าเฉินผิงก็แค่ล้อเล่น ถึงอย่างไรหยวนเป่าจงเป็นคนพูดเองว่าเขาเก่งเวทมนต์ หากเขาดูออกว่าที่แท้จริงปากัวคืออะไร เขาจะประมูลมันทำไม คำอธิบายเดียวคือเขากำลังล้อเล่นอยู่ เขาพยายามจะขัดขวางการประมูล
“ไม่ต้องห่วง ผมจ่ายราคาที่ผมเสนอไปได้อยู่แล้ว” เขาโยนบัตรกดเงินที่เขาเพิ่งใช้ประมูลไปให้โจวจ้าวหลงขณะที่พูดด้วย “ในนั้นมีเงินสองพันล้าน ถ้าผมจ่ายไม่ไหว คุณเอาเงินในบัตรเป็นค่ามัดจำก็ได้นะ ไม่ต้องคืนเงิน”
โจวจ้าวหลงหยิบบัตรขึ้นมาแล้วมองไปที่เฉินผิงด้วยความงุนงง เขาไม่รู้ว่าชายหนุ่มวางแผนจะทำอะไร แต่ถึงอย่างไรเขาก็ยังพยักหน้า “โอเค ผมเชื่อคุณ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
กำลังสนุกเลย ไปไหนแล้ว รีบกลับมานะคะรับ...
รอจะอาทิตย์แล้วที่ไม่ได้อ่าน แต่ไม่เป็นไรครับเราไม่ได้อ่านคุณก็ไม่ได้รายได้...
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...