หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 583

“ถ้าคุณต้องการจะข่มขู่ผม ลืมมันไปได้เลย ผมเกลียดพวกที่ชอบพูดจาไร้สาระ”

เฉินผิงมองฉินเสี่ยวเทียนด้วยสายตาที่ดูถูกเหยียดหยาม ก่อนจะเดินออกไป

“แก…”

ฉินเสี่ยวเทียนมองตามหลังเฉินผิงไปพร้อมกับกัดฟันและกำมือแน่น

หากไป๋เสี่ยวซานและจ้าวอู๋ฉีไม่ได้ยืนอยู่ตรงนี้ด้วย เขาก็คงจะเปิดศึกกับเฉินผิงไปแล้ว ข้ามีคนของข้าอยู่ด้วยตั้งหลายคน ข้าไม่เชื่อหรอกว่าจะเอาชนะคนอย่างแกไม่ได้!

“รอดูเถอะ ไอ้เด็กเมื่อวานซืน จ้าวอู๋ฉีคงไม่ได้คอยอยู่ปกป้องแกตลอดเวลาหรอกนะ” ฉินเสี่ยวเทียนพูดข่มขู่เสียงดังลั่น

เฉินผิงไม่ได้สนใจเขาเลย ไม่แม้แต่จะหันไปมอง

กลับเป็นไป๋เสี่ยวซานที่หยุดชะงักและหันกลับไป “ฉินเสี่ยวเทียน ตราบใดที่ตระกูลไป๋ยังอยู่ แกอย่าคิดที่จะแตะต้องคุณเฉินเป็นอันขาด”

“ชิ! แล้วแกจะได้รู้ว่า ต้องเจอกับอะไร หลังจากที่ฉินเซียวหลินคืนอำนาจแล้ว แกคิดว่าแกเป็นใครกัน? พวกตระกูลไป๋จะต้องชดใช้!” ฉินเสี่ยวเทียนพูดอย่างเย็นชา

ไป๋เสี่ยวซานทำสีหน้าเย็นชาเช่นกัน แต่ถึงกระนั้น เขาก็เพียงแค่หันหลังกลับออกไป

ฉินเสี่ยวเทียนพูดถูก หากฉินเซียวหลินถูกปล่อยตัวออกมา ตระกูลไป๋ก็อาจจะเอาชนะตระกูลฉินไม่ได้ ท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีใครสามารถรู้ได้ว่า ตอนนี้ฉินเซียวหลินมีพลังมากแค่ไหนแล้ว

โชคดีที่ตระกูลไป๋ยังมีเฉินผิงอยู่เคียงข้าง อย่างไรก็ตาม ไป๋เสี่ยวซานไม่ได้สนใจในคำขู่ของฉินเสี่ยวเทียนเท่าไรนัก สิ่งที่เขาต้องทำตอนนี้ก็คือ คอยเอาอกเอาใจเฉินผิง

พวกเขาเดินออกจากห้องไปถึงห้องโถงใหญ่ พวกเขารู้สึกแปลกใจที่เห็นว่า โจวจ้าวหลงและหยวนเป่าจงยังไม่ได้กลับไป แต่พวกเขากำลังสนทนาอยู่กับชายวัยกลางคนคนหนึ่ง

เฉินผิงไม่เข้าใจในสิ่งที่เห็น พวกเขาเพิ่งจะตกที่นั่งลำบากเพราะเรื่องโกหกหลอกลวงของตัวเอง จนเกือบจะเอาชีวิตไม่รอด แต่พวกเขายังกล้าอยู่ที่นี่และพูดคุยกับคนอื่น นึกว่าพวกเขาจะวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิตกลับไปแล้วเสียอีก

สีหน้าของจ้าวอู๋ฉีเปลี่ยนไปทันทีที่เขาเห็นชายวัยกลางคนคนนั้น เขารีบเดินตรงเข้าไปหาพวกเขา