หยวนเป่าจงเริ่มสวดมนต์ขณะที่ถือเข็มไว้ในมือ ครู่ต่อมามันก็สั่นอย่างรุนแรงทำให้เกิดเสียงหึ่งคล้ายกับเสียงแมลง
ขณะที่เข็มเงินสั่นระรัวมากขึ้น ก็เกิดเปลวไฟสีน้ำเงินอ่อนก่อตัวขึ้นที่ปลายนิ้วของหยวนเป่าจงแล้วครอบคลุมท่วมชิ้นโลหะและเผาไหม้มันจนกลายเป็นสีแดงก่ำ
ตลอดระยะเวลานั้นหยวนเป่าจงไม่ได้คลายมือที่จับเข็มเงินอยู่แม้ว่ามันจะร้อนก็ตาม เมื่อได้เห็นภาพตรงหน้าก็ทำให้ฉางหยวนจุนแตกตื่นใจ เพราะเขาไม่เคยเห็นใครใช้เวทมนต์มาก่อนเลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าในฐานะผู้นำของสำนักหลิ่วฉางแล้วนั้นเขาก็ไม่อาจเชื่อในสิ่งที่เห็นอยู่ได้
แต่ถึงอย่างไรเขาก็รู้สึกตื่นเต้นจนพูดไม่ออก เมื่อได้เห็นภาพเหตุการณ์เหลือเชื่อที่เกิดขึ้นด้วยตาตัวเอง
ด้วยแววตาที่เปลี่ยนไปด้วยความชื่นชม เขาก็กล่าวยกย่องว่า “คุณหยวน ผมไม่แปลกใจเลยที่คุณเป็นที่รู้จักในฐานะสุดยอดจอมเวทย์แห่งฮ่องกง! มันช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ!”
“คุณฉางครับ นี่เป็นเพียงเคล็ดวิชาธรรมดาพื้นๆ เท่านั้น ความสามารถของคุณหยวน นั้นเหนือชั้นเกินกว่าที่เราจะจินตนาการได้ เขายังสามารถพาคนให้ฟื้นกลับมาจากความตายได้ด้วยซ้ำ!” โจวจ้าวหลงคุยโอ้อวดอย่างภาคภูมิใจเมื่อเห็นปฏิกิริยาของฉางหยวนจุน
แม้ว่าหยวนจุนจะเชื่อว่าแนวคิดเรื่องการฟื้นคืนชีพนั้นไร้สาระ แต่เขาก็ไม่สงสัยในคำพูดของโจวจ้าวหลงเลย หลังจากที่ได้ประจักษ์กับสายตาตัวเองที่หยวนเป่าจงได้สร้างปาฏิหาริย์ด้วยเข็มเงินอย่างไร
ในขณะเดียวกันหยวนเป่าจงก็ใช้เข็มสีแดงเพลิงที่ถืออยู่ในมือทิ่มไปตรงหัวใจของฉางหยวน พลันก็เกิดเสียงฟ่ออันน่าสะพรึงกลัวดังกึกก้องขึ้นเป็นชุด รวมทั้งมีกลิ่นไหม้ฟุ้งกระจายอยู่ในอากาศที่กำลังเต็มไปด้วยเสียงดังกึกก้องนั้น
ฉางหยวนจุนประสานนิ้วมือเข้าด้วยกันแน่นด้วยความกระวนกระวายใจ เขาต้องการที่จะถามหยวนเป่าจงเหลือเกินว่านี่เป็นวิธีที่ปลอดภัยหรือไม่ เพราะกลัวว่าชีวิตของลูกชายเขาอาจจะต้องเสี่ยงเหมือนถูกวางอยู่บนเส้นด้ายเมื่อถูกเข็มแทงทะลุหัวใจของเขา แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังยับยั้งไม่ให้ตัวเองขัดจังหวะหยวนเป่าจง เพราะกลัวว่าจะทำให้การรักษานั้นสะดุดลงหากเขาทำการบุ่มบ่าม
เข็มเงินยาวนั้นแทงทะลุหน้าอกของฉางหยวนอย่างรวดเร็ว โดยเหลือเพียงส่วนเล็กๆโผล่ออกมาให้เห็น เลือดสีดำเริ่มไหลซึมออกมาจากปลายเข็มแล้วจึงค่อยๆ เริ่มกระฉูดออกมา
ฉางหยวนจุนเพิ่งจะรู้ว่าเข็มเงินนั้นมีรูกลวงอยู่ด้วย ยิ่งเวลาผ่านไปเลือดสีดำก็ยิ่งไหลออกมามากขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อเห็นเช่นนั้น หยวนเป่าจงก็รีบดึงเข็มเงินออกมาเพิ่มอีกสองสามเล่ม แล้วใช้มันทั้งหมดทิ่มเข้าไปที่ร่างของฉางหยวน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...