เมื่อเห็นเฉินผิงปรากฏตัว ซูเหวินจงดีใจขึ้นมาทันที เขารีบตรงปรี่เข้าไปหาเฉินผิง
“น้องชาย ในที่สุดคุณก็มา เชิญเข้ามาด้านในก่อนครับ...”
ซูเหวินจงดึงมือของเฉินผิง ในใจรู้สึกโล่งอกเสียที
“ประธานซูครับ ในเมื่อผมรับปากคุณแล้ว ผมต้องมาแน่นอนครับ”
เฉินผิงรู้ว่า ซูเหวินจงกลัวว่าตนเองจะผิดสัญญา
ซูเหวินจงรู้สึกเก้อเขินเล็กน้อย ทำได้เพียงฉีกยิ้มออกมา “น้องชาย เชิญ เชิญ...”
ท่าทางของซูเหวินจงอ่อนน้อมมาก จนทำให้คนที่พบเห็นต่างก็อยากรู้จักตัวตนของเฉินผิง
ซูอวี่ฉีเห็นเฉินผิงยืนตัวตรง ในขณะที่พ่อของเธอดูอ่อนน้อมเสียเหลือเกิน เธอจึงรู้สึกโมโหขึ้นมาทันที “อีตานี่นี่ยังไงนะ พ่อของฉันรอนายอยู่ตั้งครึ่งชั่วโมง นายเห็นสีหน้าพ่อฉันไหม ยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ ตกลงนายรักษาคนได้จริงหรือเปล่าเนี่ย”
เดิมทีซูอวี่ฉีก็รู้สึกทึ่งในตัวเฉินผิง ในตอนแรกที่เฉินผิงสามารถคุมอาการกำเริบของซูเหวินจงได้ ซูอวี่ฉีก็รู้สึกประหลาดใจ และคิดว่าเฉินผิงมีความสามารถจริงๆ
แต่พอผ่านไปไม่นาน สีหน้าของซูเหวินจงก็เริ่มแย่ลงเรื่อยๆ ทำให้ซูอวี่ฉีรู้สึกว่าเฉินผิงก็แค่พวกปาหี่ ไม่แน่ว่าจะเป็นพวกหลอกลวงเงินชาวบ้าน
“อวี่ฉี อย่าก่อความวุ่นวาย รีบขอโทษน้องชายซะ...”
ซูเหวินจงเอ็ดซูอวี่ฉีด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
“หนูไม่ขอโทษเขาหรอกค่ะ พ่อดูสิ ขนาดผมของเขายังเกรียนอยู่เลย จะเป็นหมอเทวดาได้ยังไง หนูว่า จะต้องเป็นพวกต้มตุ๋นแน่ๆ...”
ซูอวี่ฉีมองเฉินผิงด้วยสายตาเย็นชา เธอคิดว่าที่พ่อไม่ยอมไปหาหมอ ก็เพราะเฉินผิงคนนี้
เมื่อเห็นว่าซูอวี่ฉีไม่เชื่อฟัง ซูเหวินจงรู้สึกโมโหจนหน้าแดง ลมหายใจเริ่มหอบถี่ๆ
“แค่กๆๆ...”
ซูเหวินจงคิดอยากจะพูด แต่กลับพูดไม่ออกสักคำ เขาเริ่มไออย่างรุนแรง!
“พ่อ...”
ซูอวี่ฉีรีบเข้าไปประคองซูเหวินจง!
ซูเหวินจงไอเป็นเลือดสีดำออกมา ยิ่งทำให้ซูอวี่ฉีตกใจจนหน้าถอดสี
เฉินผิงขมวดคิ้วแน่นทันทีที่เห็นเลือดดำที่ซูเหวินจงกระอักออกมา ดูท่าแล้ว อาการบาดเจ็บของซูเหวินจงจะรุนแรงกว่าที่คิด เฉินผิงไม่รู้เลยว่า ซูเหวินจงอดทนต่ออาการบาดเจ็บที่หนักหนาขนาดนี้มาจนถึงตอนนี้ได้อย่างไร
“รีบประคองพ่อของคุณไปที่ห้องเร็ว...”
เฉินผิงบอกซูอวี่ฉีที่กำลังตื่นตระหนก
แต่ซูอวี่ฉีกลับเอาแต่นิ่งไม่ยอมเคลื่อนไหว เพราะเธอไม่เชื่อใจเฉินผิงสักเท่าไหร่!
เฉินผิงเห็นซูอวี่ฉีไม่ขยับ จึงขมวดคิ้วขึ้นและพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “คุณอยากเห็นพ่อของคุณตายต่อหน้าต่อตาใช่ไหม”
ซูอวี่ฉีถูกเฉินผิงตะคอกใส่ จึงรีบประคองซูเหวินจงไปที่ห้องวีไอพีของโรงแรม
เมื่อเข้าไปในห้อง เฉินผิงจับชีพจรให้ซูเหวินจง สีหน้าท่าทางเคร่งเครียด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...