ทั้งฉางหยวนจุนกับจ้าวอู๋ฉีต่างอ้ำอึ้งเมื่อได้ยินคำถามของเขา สีหน้าของทั้งสองดูกังวล ในที่สุดจ้าวอู๋ฉีจึงพูดขึ้น “คุณเฉิน แน่นอนว่ามีคนที่สามารถปราบพวกหมู่บ้านหม่าวได้ ต่อให้มีนักเวทย์ฝีมือดีกล้าก่อเรื่องในจิงตูก็จะมีคนเข้าไปหยุดยั้ง แต่ยังไงก็ตาม เรื่องนั้นไม่ได้อยู่ในขอบเขตอำนาจของกระทรวงยุติธรรม
“งั้นคุณจะบอกว่ามีหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายอื่นที่อยู่เหนือกระทรวงยุติธรรมอีกงั้นเหรอ?” เฉินผิงถามอย่างแปลกใจ
“เปล่าครับ พวกเขาไม่ใช่หน่วยงานบังคับใช้กฎหมายคนพวกนี้ไม่ถูกผูกมัดโดยกฎหมาย ไม่มีใครออกคำสั่งพวกเขาได้ แม้แต่คนจากสำนักหลิ่วฉางก็ไม่มีสิทธิสั่งการพวกเขา” ฉางหยวนจุนพูดพลางส่ายหน้า
“พวกเขาเป็นใครครับ? เป็นผู้บำเพ็ญเพียรหรือเปล่า?” เฉินผิงเริ่มตื่นเต้นเล็กน้อย
ฉางหยวนจุนมึนงงไปชั่วครู่เมื่อเฉินผิงพูดถึง “ผู้บำเพ็ญเพียร”
จ้าวอู๋ฉีอธิบาย “คุณฉาง คุณเฉินเองก็เป็นผู้บำเพ็ญเพียรครับ แต่ตอนนี้เขายังแข็งแกร่งไม่พอ”
ฉางหยวนจุนตกใจยิ่งกว่าเดิม ใช้เวลาสักพักกว่าเขาจะตั้งสติได้ “ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณหยวนถึงเทียบกับคุณไม่ได้เลย เพราะว่าคุณคือผู้บำเพ็ญเพียรนี่เอง” เขาออกความเห็น
“คุณฉาง คนพวกนั้นเป็นผู้บำเพ็ญเพียรเหมือนกันเหรอครับ?” เฉินผิงถามอีกรอบ
ฉางหยวนจุนส่ายหัวแล้วตอบ “ผมไม่รู้ครับ ต่อให้รู้ผมก็คงบอกไม่ได้ เพราะมันเป็นความลับ”
พอเฉินผิงได้ยินแบบนั้น เขาก็ทำหน้าผิดหวัง
“คุณเฉิน เรื่องนั้นเป็นความลับจริงๆ ครับ ผมเองก็ไม่รู้อะไรมาก ผมถึงไปขอความช่วยเหลือจากพวกเขาไม่ได้ ขอร้องล่ะครับคุณเฉิน คุณต้องช่วยพวกเรา”
เฉินผิงขมวดคิ้ว เขาไม่ได้อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...