หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 604

ระหว่างที่เฉินผิงฟังฉางหยวนจุนอธิบาย เขาเริ่มรู้สึกถูกกดดันมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะเป็นผู้บำเพ็ญเพียร เขาจึงเคยคิดว่าตัวเองไร้คู่ต่อกร แม้ว่าจะไม่ถึงขั้นอยู่ยงคงกระพัน แต่ที่ผ่านมาเขาก็ปราบศัตรูได้ง่ายดายมาตลอด ตอนนี้จึงได้รู้แล้วว่าลูกกระจ๊อกพวกนั้นเป็นเพียงน้ำจิ้ม เขายังไม่ได้เผชิญกับตระกูลที่ทรงอำนาจอย่างแท้จริง

ถึงอย่างนั้นเฉินผิงก็ไม่หวั่นกลัว เขาไม่ได้มีเรื่องกับตระกูลทรงอิทธิพลพวกนั้นอยู่แล้ว ตราบเท่าที่พวกเขาไม่ได้เป็นฝ่ายหาเรื่องก่อน เฉินผิงก็คงไม่ไปยุแหย่พวกเขา ทั้งหมดที่เขาอยากทำคือการหาเบาะแสของครอบครัวตัวเองและหาคำตอบว่าแม่ของเขายังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า

เพราะเกรงว่าเฉินผิงอาจจะกลัว จ้าวอู๋ฉีจึงพูดขึ้น “คุณเฉิน คุณไม่มีอะไรต้องกังวล ตระกูลลึกลับพวกนั้นจะไม่หมายหัวใครคนหนึ่งโดยเฉพาะเจาะจง เพราะแบบนั้น ที่จิงตูเราถึงยังต้องจัดการกับพวกตระกูลเศรษฐีและชนชั้นสูงที่รู้จักกันอย่างแพร่หลาย”

เฉินผิงพยักหน้าแล้วพูด “ถ้างั้นก็เป็นอันตกลง ผมมีเรื่องด่วนต้องไปจัดการ เพราะงั้นผมจะพักอยู่ที่จิงตูได้อีกไม่นาน ผมจะพักอยู่ที่นี่สามวันเพื่อช่วยพวกคุณตามหาพวกหมู่บ้านหม่าว!”

จ้าวอู๋ฉีดีใจมากเมื่อได้ยินเขารับปาก “ขอบคุณครับคุณเฉิน ถ้าได้คุณมาช่วย คนพวกนั้นจากหมู่บ้านหม่าวหนีไปไหนไม่ได้แน่”

พวกหมู่บ้านหม่าวไม่มีทางรอดไปได้ ถ้าเฉินผิงที่เป็นผู้บำเพ็ญเพียรลงมือ

ฉางหยวนจุนก็แสดงความขอบคุณเช่นกัน “ขอบคุณครับ คุณเฉิน”

เฉินผิงยิ้มน้อยๆ “คุณฉาง ยังไม่ต้องขอบคุณผมหรอกครับ ถ้าผมตามหาพวกเขาไม่เจอภายในสามวันข้างหน้า ผมก็ต้องไปอยู่ดี”

“ไม่มีปัญหา ผมแน่ใจว่าจะหาพวกนั้นเจอได้ภายในสามวัน ไม่อย่างนั้นผมคงเสียเวลาเปล่าที่สำนักหลิ่วฉาง”

ฉางหยวนจุนมั่นใจมากว่าเขาจะหาที่ซ่อนของพวกคนจากหมู่บ้านหม่าวได้โดยง่าย ถ้าหาเจอเมื่อไหร่ ที่เฉินผิงต้องทำก็แค่กันไม่ให้พวกนั้นหนีไปไหน

หลังจากเตรียมแผนกันอีกเล็กน้อย เฉินผิงก็ไปกับจ้าวอู๋ฉี ขณะที่ซูอวี่ฉี กู่เวิ่นเทียนและคนอื่นๆ ยังคงรอเฉินผิงอยู่ที่โรงประมูลม้าจ้าชี่เต๋อ คนของตระกูลไป๋ยังอยู่ที่นั่นทุกคน ไม่มีใครกล้าไปไหน