หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 625

“เธอไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรือไง คนสวย? ควรจะนับว่าเป็นโชคดีของเธอนะที่ฉันสนใจในตัวเธอจริงๆ ทำไมต้องเดินหนีด้วยล่ะ? มากับฉันเถอะ แล้วฉันจะทำให้เธอสุขสบาย ฉันสามารถซื้อคฤหาสน์ให้เธอก็ยังได้...”

ฉินกังมองไปที่หญิงสาวอย่างไม่ละสายตา แววตาของเขาเป็นประกายราวกับว่าเขากำลังคิดอะไรบางอย่าง

หญิงสาวเหลือบมองไปที่เขาก่อนจะถอยหลังหนี แต่ช่างโชคร้าย ในตอนนี้ทางหนีของเธอได้ถูกผู้ติดตามทั้งสองของฉินกังขวางทางเอาไว้แล้ว

เธอรู้สึกหมดหวังราวกับแกะตัวน้อยที่ยอมจำนนให้กับนักล่า

ยิ่งเธอกลัวมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งสร้างความตื่นเต้นให้กับฉินกังเท่านั้น

“เธอไม่มีทางหนีแล้วสาวน้อย ทำไมคุณไม่ยอมเชื่อฟังผมหน่อย แล้วยอมให้คุณเป็นของผมล่ะ?”

ฉินกังเอื้อมมือออกไปเพื่อที่จะจับเธอ

หญิงสาวกรีดร้องและถอยหนีจนหลังของเธอชนเข้ากับกำแพง

เฉินผิงต้องการเข้าไปช่วยเธอ แต่เขากลับเปลี่ยนใจเมื่อคิดดูอีกที

เธอมีพลังวิญญาณและเป็นผู้บำเพ็ญเพียร ทำไมเธอถึงกลัวผู้ชายธรรมดาอย่างฉินกัง เธอแกล้งทำอย่างนั้นเหรอ? หรือที่เธอทำเช่นนี้เพราะรู้ว่าฉันอยู่ตรงนี้อย่างนั้นรึ?

เมื่อคิดเช่นนั้น เฉินผิงจึงล้มเลิกความคิดที่จะช่วยเหลือ เขาต้องดูให้แน่ใจเสียก่อนว่าเพราะเหตุใดเธอจึงปกปิดความสามารถที่แท้จริงของเธอ

หากเธอไม่ใช้พลังเพื่อทดสอบเฉินผิง เขาก็คงไม่มีทางรู้ว่าเธอเป็นผู้บำเพ็ญเพียร

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า เอาเลย ร้องให้สุดเสียง ใครมันจะกล้ามาหยุดฉัน” ฉินกังยิ้มอย่างชั่วร้าย

ฉินกังเดินเข้าใกล้เธอไปเรื่อยๆ เขายื่นมือออกไปหวังเล็งที่ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายเธอ ความหวาดกลัวเข้าเกาะกินหญิงสาว เธอยังคงยืนนิ่งอยู่แบบนั้น

เฉินผิงขมวดคิ้วสงสัยในตัวเอง “หรือว่าฉันจะเข้าใจผิด?”

เขารู้สึกสับสนกับความคิดในหัวของเขา หรือว่าบางทีเธออาจจะไม่ได้เป็นผู้บำเพ็ญเพียร และพลังวิญญาณที่ฉันสัมผัสได้อาจจะไม่ใช่ของเธอ?