หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 624

ใบหน้าของฉินกังแดงก่ำไปด้วยความโกรธทันที แต่อย่างไรเสีย เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาเพียงแค่จ้องมองเฉินผิงอย่างอาฆาตแค้นเท่านั้น อีกทั้งคำเตือนของพ่อบ้านที่บอกเอาไว้ว่า จงอย่าไปยุ่งกับชายผู้นี้ไม่เช่นนั้นเขาจะต้องตายด้วยน้ำมือชายผู้นี้เป็นแน่

เมื่อรู้ดังนั้น ผู้ติดตามทั้งสองที่เขาพามาด้วยไม่มีทางต่อกรกับเฉินผิงได้อย่างแน่นอน เขาจึงทำได้เพียงข่มความโกรธของเขาเอาไว้

“อย่าหลงตัวเองให้มันมากนัก ไอ้สารเลว แล้ววันหนึ่งแกจะต้องชดใช้ในสิ่งที่แกทำลงไป อย่าได้หวังว่าจะมีชีวิตที่สงบสุขอีกเลย เพราะแกทำให้ตระกูลฉินของเราไม่พอใจ”

จากนั้นฉินกังและผู้ติดตามของเขาจึงไปนั่งลงที่โต๊ะถัดไป

ในขณะที่เฉินผิงและไป๋จ่านถังทานอาหารมื้อเที่ยงของพวกเขาต่อ ฉินกังก็ยังคงมองพวกเขาอย่างโกรธแค้นจากระยะไกล

“คุณควรที่จะระวังฉินกังเอาไว้นะครับ คุณเฉิน เขาอาจจะเป็นคนที่ไม่เก่งกาจอะไร แต่เขาก็เป็นคนเจ้าเล่ห์ที่พร้อมทำทุกอย่างที่ชั่วร้าย” ไป๋จ่านถังแนะนำ

“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอก” เฉินผิงยิ้มเพียงเล็กน้อยเพื่อให้อีกฝ่ายสบายใจ เขาเองก็ไม่เห็นว่าจะฉินกังจะเป็นภัยแก่เขา

ทันใดนั้น เขาวางส้อมลงและแสดงอาการที่อยู่ไม่สุขอีกครั้ง

“มีอะไรผิดปกติหรือครับ คุณเฉิน?” ไป๋จ่านถังเริ่มรู้สึกแปลกในพฤติกรรมของเฉินผิงในวันนี้

“หยุดพูดก่อน!” เฉินผิงบอกให้อีกฝ่ายเงียบพร้อมยกฝ่ามือขึ้นห้าม

ขณะนั้น เฉินผิงสัมผัสได้ถึงพลังอันแก่กล้าพุ่งเข้ามายังทิศทางของเขาอย่างรุนแรง บางทีอาจจะเพราะอีกฝ่ายไม่รู้ตัว จึงไม่ทันระวังพลังของตนเองและไม่ได้ปกปิดพลังเอาไว้

เฉินผิงหรี่ตาลงและหันไปยังทิศทางของหญิงสาวคนนั้น ช่างเป็นเรื่องบังเอิญที่เธอก็กำลังมองที่เขาอยู่เช่นกัน ทันทีที่เธอรู้ตัว เธอก้มศีรษะลงทันที ความรู้สึกของพลังนั่นก็หายไป

เฉินผิงตกตะลึงไปชั่วขณะ เขาไม่คาดคิดว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นผู้บำเพ็ญเพียรเช่นกัน ดูเหมือนว่าจะมียอดฝีมือซ่อนตัวอยู่ในจิงตูมากกว่าที่ฉันคิดเอาไว้เสียแล้ว

“คะ คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ คุณเฉิน?” ไป๋จ่านถังถามย้ำอีกครั้ง