หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 655

ทันใดนั้นเหงื่อก็เริ่มผุดซึมบนหน้าผากของโจวจื้อเฉียน เขารีบหันไปมองเฉินผิงพลางคิดจะอธิบายให้ฝ่ายหลังเข้าใจ แต่สายตาที่เฉินผิงมองมาทำให้เขาถึงกับชะงักไป เฉินผิงแน่ใจว่าโจวจื้อเฉียนคงไม่กล้าโกงเงินเขาหรอก ดังนั้นต้องเป็นเจิ้งซวินที่กุเรื่องขึ้นมาทั้งเพ

ยิ่งไปกว่านั้น เฉินผิงเองก็ไม่รู้ว่าเสี่ยวหวนตันของตนจะสามารถรักษาโรคฮิสทีเรียได้ด้วย เจิ้งซวินกำลังโกหกหน้าด้านๆ ถึงแม้ว่าเสี่ยวหวนตันจะสามารถฟื้นกำลังและเสริมความแข็งแกร่งให้แก่ร่างกายได้ แต่มันก็ไม่สามารถบังคับวิญญาณที่ออกจากร่างไปได้

แต่กระนั้นเฉินผิงก็มิได้เปิดโปงเจิ้งซวินทันที เขาต้องรอคอยจนกว่าจะได้เห็นเรื่องขำขันของเจิ้งซวิน เมื่อตระกูลเสิ่นตระหนักได้ว่าเจิ้งซวินช่างไร้ประโยชน์ พวกเขาย่อมต้องมาขอให้เขาช่วยเป็นแน่

เมื่อเข้าใจสิ่งที่เจิ้งซวินพยายามจะสื่อ เสิ่นว่านฟู่ก็รีบเอ่ยขึ้นมาทันทีว่า “ผู้อำนวยการเจิ้ง ตระกูลเสิ่นจะเป็นคนแบกรับค่าใช้จ่ายของยาเม็ดนี้เอง พวกเราจะไม่ปล่อยให้คุณต้องแบกรับมันไว้หรอกครับ...”

“นายท่านรองเสิ่น คุณเกรงใจเกินไปแล้ว ผมไม่ได้หมายความเช่นนั้น ก็แค่ไม่กี่ล้านหยวนเอง ไม่ใช่เงินมากมายอะไรสักหน่อย”

เจิ้งซวินยิ้มพลางโบกมือก่อนจะมอบเสี่ยวหวนตันให้แก่เสิ่นล่าง “เอายาไปให้พ่อของคุณเถอะ ผมมั่นใจว่าเขาจะต้องฟื้นในไม่ช้านี้แหละ”

เสิ่นล่างกล่าวขอบคุณซ้ำแล้วซ้ำเล่าก่อนจะค่อยๆ รับยามาจากเขา จากนั้นเขาก็รีบวิ่งไปหลังบ้าน

ทุกคนในตระกูลเสิ่นรอคอยอย่างกระวนกระวายใจ เพราะหวังว่าเสี่ยวหวนตันจะใช้ได้ผล

ประมาณสิบนาทีให้หลัง เสิ่นล่างก็วิ่งกลับมาพลางฉีกยิ้มกว้าง

“ล่างเอ๋อร์ พ่อของลูกเป็นยังไงบ้าง?” มารดาของเสิ่นล่างเอ่ยถามขึ้นมา

“แม่ครับ เสี่ยวหวนตันของผู้อำนวยการเจิ้งได้ผลจริงๆ หลังจากท่านกินเข้าไปก็เลิกร้องเอ็ดตะโรและถึงขนาดเรียกชื่อของผมได้เลยเชียวล่ะ! ตอนนี้ท่านจำผมได้!” เสิ่นล่างกล่าว

“งั้นเหรอ? เช่นนั้นก็นับว่าเป็นข่าวดีแล้ว! แม่จะไปหาพ่อเดี๋ยวนี้เลย!” มารดาของเสิ่นล่างเอ่ยก่อนจะมุ่งหน้าไปที่ห้องของเสิ่นว่านซาน