หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 666

“คุณหนูกู่ ช่วยดูอยู่เฉยๆ เถอะครับ ให้ผมสั่งสอนพวกหมารับใช้ตระกูลฉินเอง”

หลินเทียนหู่ห้ามกู่หลิงเอ๋อร์ ก่อนที่เขาจะปล่อยหมัดใส่ลูกสมุน

เมื่ออีกฝ่ายเห็นการโจมตีของหลินเทียนหู่ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม หลินเทียนหู่ผู้นี้เป็นถึงปรมาจารย์แล้ว ต้องยกความชอบให้ยาต้าหวนตันของเฉินผิง ฝีมือของหลินเทียนหู่จึงยกระดับขึ้นมาก

แต่แม้จะเป็นปรมาจารย์ หลินเทียนหู่ก็ยังไม่คณามือลูกน้องของฉินเซียวหลิน

ปัง!

หลังปะทะกันดังลั่น หลินเทียนหู่ก็ถอยไปด้านหลังสองสามก้าว ถ้าชือเฟิ่งไม่คว้าตัวเขาไว้ได้ทันก็คงหงายหลังลงพื้นไปแล้ว

“นี่หรือพรรคพวกของแก? อ่อนแอจริงๆ”

ฉินเซียวหลินยิ้มเย้ยอย่างโอหังเมื่อเห็นแบบนั้น

เฉินผิงไม่พูดอะไร เขาเพียงมองไปยังชือเฟิ่ง เธอพยักหน้าแล้วพุ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว

ชือเฟิ่งในตอนนี้พัฒนาฝีมือขึ้นมากด้วยยาของเฉินผิง เธอเกือบจะได้เป็นปรมาจารย์อาวุโสแล้ว

พอเห็นว่าเป็นหญิง ลูกสมุนก็ระวังตัวน้อยลงโดยพลัน กระทั่งในดวงตาเขายังฉายแววขบขัน

ไม่ช้าเขาก็ต้องเสียใจที่คิดแบบนั้น พอสัมผัสได้ถึงรัศมีของชือเฟิ่ง เขาก็ยกแขนขึ้นกันการโจมตีของเธอ

ตูม!

สิ้นเสียงกระแทกหนักๆ ลูกสมุนคนนั้นก็ปลิวไปด้านหลังแล้วร่วงลงพื้น

“นั่นเหรอลูกน้องคุณ? ชนะผู้หญิงยังไม่ได้เลย” เฉินผิงแสยะยิ้มเยือกเย็น

“แกกล้าทำร้ายคนของฉันได้ยังไง? แกตายแน่!”

เกิดเป็นหลุมกว้างขนาดหนึ่งเมตรกลางพื้นห้องนั่งเล่น หลังจากเสียงปะทะดังสนั่นจางหาย

ฝุ่นควันกระจายไปทั่ว เกิดคลื่นกระแทกแผ่ออกไปทุกทิศทาง เฉินผิงรีบใช้ฝ่ามือสร้างกำแพงพลังป้องกันคลื่นกระแทก เขาไม่อยากให้ซูเหวินจงกับซูอวี่ฉีโดนลูกหลง ถึงยังไงทั้งสองก็เป็นคนธรรมดา พวกเขาคงต้านทานไม่ไหว

สมุนทั้งคู่ของฉินเซียวหลินโดนคลื่นกระแทกเข้าไปอย่างจัง พวกเขาล้มลงพื้นแล้วกระอักเลือดกบปาก

แม้ว่าพวกเขาจะเป็นปรมาจารย์ ก็ไม่อาจรับมือคลื่นกระแทกของเฉินผิงและฉินเซียวหลิน

“แกแข็งแกร่งจริงๆ”

ฉินเซียวหลินมองเฉินผิงอย่างฉงน

“คุณเองก็ใช้ได้เหมือนกัน” เฉินผิงแสยะยิ้มเยือกเย็น “แต่ยังไงคุณก็ต้องชดใช้ที่พังบ้านของผม”

ฉินเซียวหลินชะงักไปชั่วครู่เมื่อได้ยินเฉินผิงขอให้เขาชดใช้ เขาหัวเราะดังลั่น “ไอ้หนู ถ้าอยากให้ชดใช้ก็ชนะฉันในงานประลองพรุ่งนี้สิ ถ้าแกทำได้นะ”