หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 666

“คุณหนูกู่ ช่วยดูอยู่เฉยๆ เถอะครับ ให้ผมสั่งสอนพวกหมารับใช้ตระกูลฉินเอง”

หลินเทียนหู่ห้ามกู่หลิงเอ๋อร์ ก่อนที่เขาจะปล่อยหมัดใส่ลูกสมุน

เมื่ออีกฝ่ายเห็นการโจมตีของหลินเทียนหู่ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม หลินเทียนหู่ผู้นี้เป็นถึงปรมาจารย์แล้ว ต้องยกความชอบให้ยาต้าหวนตันของเฉินผิง ฝีมือของหลินเทียนหู่จึงยกระดับขึ้นมาก

แต่แม้จะเป็นปรมาจารย์ หลินเทียนหู่ก็ยังไม่คณามือลูกน้องของฉินเซียวหลิน

ปัง!

หลังปะทะกันดังลั่น หลินเทียนหู่ก็ถอยไปด้านหลังสองสามก้าว ถ้าชือเฟิ่งไม่คว้าตัวเขาไว้ได้ทันก็คงหงายหลังลงพื้นไปแล้ว

“นี่หรือพรรคพวกของแก? อ่อนแอจริงๆ”

ฉินเซียวหลินยิ้มเย้ยอย่างโอหังเมื่อเห็นแบบนั้น

เฉินผิงไม่พูดอะไร เขาเพียงมองไปยังชือเฟิ่ง เธอพยักหน้าแล้วพุ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว

ชือเฟิ่งในตอนนี้พัฒนาฝีมือขึ้นมากด้วยยาของเฉินผิง เธอเกือบจะได้เป็นปรมาจารย์อาวุโสแล้ว

พอเห็นว่าเป็นหญิง ลูกสมุนก็ระวังตัวน้อยลงโดยพลัน กระทั่งในดวงตาเขายังฉายแววขบขัน

ไม่ช้าเขาก็ต้องเสียใจที่คิดแบบนั้น พอสัมผัสได้ถึงรัศมีของชือเฟิ่ง เขาก็ยกแขนขึ้นกันการโจมตีของเธอ

ตูม!

สิ้นเสียงกระแทกหนักๆ ลูกสมุนคนนั้นก็ปลิวไปด้านหลังแล้วร่วงลงพื้น

“นั่นเหรอลูกน้องคุณ? ชนะผู้หญิงยังไม่ได้เลย” เฉินผิงแสยะยิ้มเยือกเย็น

“แกกล้าทำร้ายคนของฉันได้ยังไง? แกตายแน่!”