หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 691

หากว่าฉินเซียวหลินระเบิดตัวเองได้สำเร็จ แน่นอนว่าเฉินผิงก็ไม่อาจมีชีวิตรอดออกมาได้

อย่างไรก็ตาม การที่ปรมาจารย์อาวุโสในวัยยี่สิบกว่าได้สังหารปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์จนสิ้นท่า ทำให้การต่อสู้ครั้งนี้เป็นหนึ่งในการต่อสู้ที่น่าตื่นเต้นที่สุดเท่าที่เคยมีมาในวงการ นอกจากนี้สถานการณ์ตกอับของคนใหญ่ที่พ่ายต่อคนเล็กยิ่งเพิ่มเสน่ห์ให้น่าดูเข้าไปอีก

ไม่มีใครจินตนาการได้ถึงวิธีการที่เฉินผิงเอาชนะฉินเซียวหลินและหยุดเขาจากการทำลายตัวเองได้

“ฉินเซียวหลิน...”

เมื่อฉินเสี่ยวเทียนเห็นฉินเซียวหลินกลายเป็นซากศพแห้งๆ เขาก็พุ่งตรงเข้าไปข้างๆ พร้อมกับเหล่าลูกน้องที่ติดตามไปเบื้องหลัง

“เฉินผิง ฉันจะฆ่าแก!”

ฉินเสี่ยวเทียนพุ่งเข้าไปหาเฉินผิงด้วยความรวดเร็ว ดวงตาของเขาลุกโชนด้วยความโกรธแค้น

เฉินผิงไม่ได้ตอบสนองสิ่งใด แต่เป็นซูฉางเซิงที่ก้าวเข้ามาตบหน้าฉินเสี่ยวเทียน ทำให้เขากระเด็นลอยไปไกล

“ได้ยินที่ฉันพูดเมื่อครู่นี้ไหม?”

ซูฉางเซิงจ้องไปยังฉินเสี่ยวเทียนอย่างเย็นชา “ถ้าพวกแกอยากจะตายกันแล้วล่ะก็ ฉันไม่ถือสาที่จะยื่นมือเข้าช่วยเหลือให้ได้ตายสมใจ”

คำพูดของซูฉางเซิงทำให้ฉินเสี่ยวเทียนได้สติขึ้นมา

หลังจากสั่งคนของเขาให้พาร่างของฉินเซียวหลินกลับไป ฉินเสี่ยวเทียนก็เหลือบไปมองเฉินผิงและซูฉางเซิง “ตระกูลฉินจะจดจำเรื่องนี้เอาไว้และหาทางแก้แค้นในสักวันหนึ่ง และแม้จะเป็นหุบเขายา พวกคุณก็จะหนีความโกรธแค้นของพวกเราไม่พ้น”

เมื่อพูดจบแล้ว ฉินเสี่ยวเทียนและพรรคพวกของเขาก็จากไป ขณะนั้นเอง ซูฉางเซิงกลับไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำขู่ของฉินเสี่ยวเทียนเลย

“เฉินผิง คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?” ซูอวี่ฉีถามด้วยความเป็นห่วง

เฉินผิงส่ายหัว “ผมไม่เป็นไร ผมแค่รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย”

“ถ้าอย่างนั้น คุณรีบไปพักจะดีกว่านะ” ซูอวี่ฉีเข้ามาพยุงเฉินผิงและเตรียมจะพาเขากลับไป

“เฉินผิง ความสำเร็จของคุณจะแพร่กระจายไปไกลแสนไกลในยุทธภพหลังจากการประลองในครั้งนี้ แต่คุณมั่นใจได้ว่าหุบเขายาจะปกป้องความศักดิ์สิทธิ์ของกฏแห่งยุทธภพเอาไว้ เราจะไม่ยอมให้ตระกูลฉินได้ทำตามใจชอบ แต่อย่างไรเสียถ้าหากคุณพอมีเวลา ฉันหวังว่าคุณจะแวะไปที่หุบเขายาบ้าง เราอาจจะได้แลกเปลี่ยนความรู้ในวิชาการกลั่นยาด้วยกันได้” ซูฉางเซิงกล่าวอย่างสุภาพ