หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 692

“เสี่ยวหลาน ไปพาชายคนนี้มาหาฉัน จำไว้ว่าอย่าฆ่าเขา ฉันอยากได้เขาตัวเป็นๆ”

ราชาพิษส่งรูปของเฉินผิงที่อยู่ในโทรศัพท์ของเขาให้เสี่ยวหลานดู

เมื่อเหลือบมองครั้งหนึ่งแล้ว เธอก็พยักหน้า “ฉันเข้าใจแล้ว”

จากนั้น เธอก็ยืนขึ้นและเดินจากไป

“พวกคุณทั้งห้าก็ควรจะต้องมีอะไรทำด้วยเช่นกัน ไปเตรียมสัตว์มีพิษทั้งหลายที่ต้องใช้ในการสร้างราชาซากศพมา ไม่นาน หมู่บ้านหม่าวจะต้องควบคุมภาคตะวันตกเฉียงใต้ได้อย่างสมบูรณ์!” ราชาพิษกล่าวพร้อมกับดวงตาเป็นประกาย

“ราชาพิษ ในเมื่อเฉินผิงมีภูมิต้านทานต่อพิษทั้งหลายได้ มันจะไม่เสี่ยงไปหน่อยหรือที่ส่งเสี่ยวหลานไปจับเขา?” จงเหมียนเหยียนถาม

“พวกคุณลืมไปแล้วหรือไงว่าเธอสวยแค่ไหน? อีกอย่าง มนตรามหาเสน่ห์ของเธอก็ไม่ได้ถือเป็นพิษสักหน่อย ตราบใดที่เป้าหมายเป็นผู้ชาย เขาไม่อาจจะต้านทางเสน่ห์ของเธอได้หรอก”

ราชาพิษระเบิดเสียงหัวเราะอย่างมุ่งร้าย

ขณะเดียวกันนั้น ระหว่างทางกลับจากจิงตูสู่หงเฉิงนั้น ซูฉางเซิงก็หลับตาพักผ่อนอยู่ที่เบาะหลัง ส่วนยูดงที่กำลังขับรถอยู่นั้นก็คอยมองกระจกหลังเหลือบดูเขาบ้างเป็นครั้งคราว

“ยูดง ถ้าอยากจะพูดอะไร ก็พูดออกมาเถอะ”

แม้ดวงตาของซูฉางเซิงจะยังไม่ลืมขึ้นมา เขาก็สัมผัสได้ว่ายูดงนั้นแอบมองเขาอยู่หลายครั้งแล้ว”

แม้ว่าชายชราจำนวนหนึ่งในหมู่บ้านคนโฉดนั้นจะมีพฤติกรรมที่คาดเดาไม่ได้และมักจะฆ่าคนได้โดยไม่กะพริบตา แต่พวกเขาก็มีทักษะเต็มเปี่ยม ตลอดเวลาที่ผ่านมา หลายคนพยายามจะเข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งกับพวกเขา แต่ไม่มีศิษย์คนใดเลยที่ทำได้สำเร็จ

ถึงความคิดนั้นจะวนเวียนอยู่ในหัวยูดง เขาก็ยังถูกขัดขวางด้วยความจริงที่ว่าหมู่บ้านคนโฉดนั้นประกอบด้วยกลุ่มผู้ก่อการชั่วร้ายที่ไม่เข้ากับชื่อเสียงอันมีเกียรติของเขา ดังนั้นเขาจึงต้องฝังแรงปรารถนาเอาไว้ที่ไหนสักแห่งในก้นบึ้งของหัวใจ ไม่ว่าอย่างไร ความปรารถนาในอำนาจก็ยังคงยึดติดอยู่ในตัวเขา

“หากเฉินผิงเกี่ยวข้องกับพวกเขาจริง ฉันหวังว่าเราจะได้เรียนรู้วิชากลั่นยาจากเขา แม้ว่าหมู่บ้านคนโฉดจะเต็มไปด้วยปีศาจชั่วร้าย ฉันเองก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าทักษะการกลั่นยาและงานเครื่องเหล็กของพวกเขานั้นเป็นเลิศ”

ซูฉางเซิงนั้นมีความหลงใหลในการกลั่นยามาโดยตลอด โชคไม่ดีนักที่ทักษะการกลั่นยาเม็ดของเขานั้นไม่เคยคืบหน้าเลยตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขาต้องใช้เวลากว่าสี่สิบเก้าวันในการกลั่นยาเม็ดชั้นยอด แต่กระนั้น เขาก็ได้ยินมาว่าปรมาจารย์การกลั่นยาจากหมู่บ้านคนโฉดนั้นสามารถทำได้เพียงแค่กระดิกนิ้ว และนั่นแสดงให้เห็นว่าพวกเขาฉลาดแค่ไหน

และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมซูฉางเซิงถึงได้ปฏิบัติต่อเฉินผิงด้วยความเคารพมากถึงเพียงนั้น อันที่จริงเขาไม่ถือสาที่จะลดตัวลงไปเพื่อให้ได้เรียนรู้การกลั่นยาของหมู่บ้านคนโฉดจากเฉินผิง