ภายในคฤหาสน์ที่อ่าวพันหลง ซูอวี่ฉีจ้องมองยาล้างไขกระดูกของเฉินผิงด้วยความขยะแขยงพร้อมกับทำหน้าบึ้ง “นี่มันอะไรกันเนี่ย? แหวะ กลิ่นมันน่ากลัวและดูน่าขยะแขยงมาก”
เฉินผิงอยากให้ซูอวี่ฉีกินยาล้างไขกระดูก แต่ดูเหมือนเธอจะเกลียดความคิดนี้เป็นที่สุด
“หลิงเอ๋อร์ กินยานี่สิ มันดีมากเลยนะ ผมบอกได้เลยว่าพลังของคุณจะเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัวเลยหลังจากได้กินเข้าไป” เฉินผิงที่ละความสนใจจากซูอวี่ฉีหันมากล่าว
โชคไม่ดีนักที่กู่หลิงเอ๋อร์เองก็ไม่อยากจะกลืนยาเข้าไป ซึ่งก็เข้าใจได้เพราะกลิ่นของมันนั้นเหลือจะทน
เฉินผิงพูดไม่ออกเมื่อได้เห็นสองสาวปฏิเสธที่จะกินยาเข้าไป เขาไม่มีทางเลือกนอกจากพยายามคะยั้นคะยอต่อไป “ยานี่คือยาล้างไขกระดูก มันเป็นที่ต้องการอย่างมากเลยนะ หลายคนยอมเข่นฆ่ากันเพื่อให้ได้มันมา และผมเองก็ต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อเอามันมาให้คุณสองคน คุณทั้งคู่ไม่อยากฝึกฝนการบ่มเพาะพลังเลยเหรอ? คุณต้องกินยาก่อนจึงจะทำได้”
ซูอวี่ฉีเห็นว่าเฉินผิงเริ่มจะหงุดหงิด เธอจึงกัดฟันและตัดสินใจกิน “ก็ได้ ก็ได้! ฉันเตือนคุณไว้เลยนะ ถ้ายาล้างไขกระดูกนี่ไม่ดีอย่างที่คุณอ้าง ฉันจะชกหน้าคุณ ถามจริงเถอะว่าทำไมไม่ใส่น้ำตาลตอนทำล่ะ? กลิ่นนี่มันน่ารังเกียจเกินไป”
เมื่อพูดจบ ซูแวี่ฉีก็บีบจมูก อ้าปากและกลืนยาลงไปทันที
ผลของยาล้างไขกระดูกนั้นไม่ใช่อะไรที่คนทั่วไปจะทานทนได้ ซูอวี่ฉีขมวดคิ้วทันทีหลังจากนั้น และท้องของเธอก็ส่งเสียงครวญครางออกมา
“แน่ใจเหรอว่าเป็นยาล้างไขกระดูกน่ะ? คุณเอายาระบายมาให้ฉันแทนหรือเปล่า?” ซูอวี่ฉีถาม เธอหน้าซีด มือของเธอกุมท้องเพราะความเจ็บปวดเข้าจู่โจม จนไม่มีทางทนไหว
“อวี่ฉี เกิดอะไรขึ้นน่ะ?”
กู่หลิงเอ๋อร์กำลังจะกินยาเข้าไปบ้างหลังจากที่เห็นซูอวี่ฉีกินเข้าไป แต่เมื่อเห็นอาการของซูอวี่ฉีแล้วเธอก็กลัวขึ้นมา เธอจึงรีบถามซูอวี่ฉีว่าเป็นอย่างไรบ้าง
“เธอไม่เป็นไรใช่ไหม?”
เฉินผิงเองก็ตื่นตระหนกไปด้วย
เขาไม่เคยกินยาล้างไขกระดูกมาก่อนเลย เขาจึงไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง เมื่อเห็นว่าซูอวี่ฉีปวดท้องมากแค่ไหน เขาก็รีบเอื้อมมือไปตรวจดูอาการของเธอ แต่ทว่าเธอกลับรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำก่อนที่มือเขาจะถึงตัวเธอเสียอีก
ฟู่ววว!
เสียงของแก๊สที่ขับออกมาอย่างต่อเนื่องทำให้เฉินผิงอึ้งไป นี่อวี่ฉีอาหารเป็นพิษหรือเปล่า? หรือยานั่นมีอะไรผิดปกติไหม?
“ไม่ ฉันไม่เป็นไร รออยู่ข้างนอกนั่นแหละ ไม่ต้องเข้ามานะ” ซูอวี่ฉีตอบ เธอตกใจและรีบวิ่งไปล็อคประตู ซึ่งมันน่าอายมาก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ากลิ่นมันแย่มากขนาดนี้! ให้ตายเถอะ มันน่าสะอิดสะเอียนจริงๆ
เฉินผิงคว้ายาล้างไขกระดูกเอาไว้ได้ขณะที่สีหน้าก็เต็มไปด้วยความสับสน เป็นไปแทบจะไม่ได้เลยที่หลงอู่จะหลอกลวงเขา เพราะเขาเองก็คอยดูหลงอู่กลั่นยาล้างไขกระดูกอยู่โดยตลอด มันจะต้องมีอะไรผิดปกติแน่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...