สำนักเทียนอู่อยู่ไม่ไกลเลยจากหมู่บ้านหม่าว แต่พวกเขาจำต้องเดินทางผ่านช่องเขา ก็เลยต้องผ่อนฝีเท้าลง
พวกเขาไปถึงสำนักเทียนอู่ก่อนเที่ยง
เมื่อไปถึง หญิงสาวนับร้อยก็มารวมตัวกันหน้าทางเข้าสำนักเทียนอู่ ไม่มีคนไหนเป็นศิษย์ของสำนัก แม้ว่าหลายคนจะเป็นสาวกก็ตาม ส่วนคนที่เหลือมาจากหมู่บ้านใกล้เคียง พวกเธอมากันมากเสียจนดูแน่นขนัด
เฉินผิงสับสนเล็กน้อย ทำไมถึงมีสาวๆ มากมายที่หน้าทางเข้าสำนักเทียนอู่? คนเยอะมากจนเราเข้าไปไม่ได้
ในตอนนั้นเอง ปรมาจารย์อาวุโสคนหนึ่งก็ตะโกนลงมาจากหอสังเกตการณ์
“ทุกคน เรากลับมาแล้ว เปิดทางให้เราด้วย!”
ปรมาจารย์อาวุโสใช้จุดชีพจรตันเถียนเสริมเสียงตะโกนจนดังกว่าเครื่องกระจายเสียง หญิงสาวเหล่านั้นหันขวับแล้วพากันเดินไปมองขบวนเจ้าสาว
หญิงสาวหลายคนเริ่มกรีดร้องเมื่อเห็นเซี่ยเชาในชุดสีแดง
ทางฝั่งเซี่ยเชาก็ยิ้มอย่างเป็นสุขเมื่อเห็นผู้หญิงมากมาย
พวกสาวๆ นิยมเซี่ยเชากันขนาดนี้เลยเหรอ? เฉินผิงสับสน ฉันรู้ว่าเขาก็หล่ออยู่บ้าง แต่ไม่ได้เป็นคนดังสักหน่อย ทำไมหญิงสาวมากมายถึงหลงเขาหัวปักหัวปำ?
เสี่ยวหลานมองออกไปข้างนอกรถม้าเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องของพวกผู้หญิง
หญิงสาวเหล่านั้นต่างจ้องเธออย่างริษยา พวกเธออยากให้ตัวเองเป็นคนที่อยู่ในรถม้ามากกว่า
ชั่วขณะที่เฉินผิงเดินเข้าไปในสำนักเทียนอู่ เขารู้สึกได้ถึงพลังวิญญาณที่หนาแน่นขึ้นอย่างมาก ทำเอาเขาขนลุกทั่วตัว ก่อนที่จะลองสูดเอาพลังวิญญาณเข้าไปให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทำไมพลังวิญญาณในนี้ถึงได้หนาแน่นขนาดนี้? หรือเป็นเพราะบ่อน้ำพุวิญญาณ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...