หลงอู่เงียบปาก แม้จะไม่ได้เจอเฉินผิงบ่อยๆ แต่ก็รู้นิสัยของเฉินผิงดี ถ้าถึงคราวคับขันจริงๆ เขาคงไม่ยอมให้แฟนสาวสละชีพตัวเองเพื่อช่วยชีวิตเขา
“ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป คุณเฉินชักจะช้าเกินไปแล้ว ถ้าจะให้เขาต่อกรกับตระกูลหลงได้ เขาก็ต้องใช้ชิ้นส่วนมังกรจากมังกรน้ำแข็งกับมังกรไฟ..” เขาพูดอย่างหนักแน่น
ตาเฒ่ามังกรเบือนสายตาช้าๆ ไปยังเด็กสาวที่หยอกล้อกัน แล้วถอนใจอย่างหมดหนทาง
นับเป็นวันเฉลิมฉลองของหมู่บ้านหม่าว เมื่อเซี่ยเชาแห่งสำนักเทียนอู่กำลังจะได้แต่งงานกับเสี่ยวหลาน ศิษย์สำนักเทียนอู่หลายคนมาถึงที่จัดงานล่วงหน้าแล้ว
ในขณะเดียวกัน เสี่ยวหลานที่กำลังแต่งหน้าในห้องของเธอก็จ้องเฉินผิงอย่างขุ่นเคือง
“นี่มันหมายความว่ายังไง เฉินผิง? คุณจะให้ฉันแต่งกับเซี่ยเชาจริงเหรอ?” แม้จะเป็นวันแต่งงานของตัวเอง เธอก็ดูไม่มีความสุขเลย
เสี่ยวหลานบอกความจริงให้เฉินผิงฟังเมื่อเธอได้อยู่กับเขาเพียงไม่กี่วัน เธอรู้ว่าเฉินผิงมีแฟนแล้ว แต่เธอไม่สน
“บอกแล้วไงว่าผมแค่ทำไปตามแผน ผมไม่ได้จะให้เซี่ยเชาทำอะไรคุณหลังเข้าไปในสำนักเทียนอู่..” เฉินผิงอธิบาย
“คุณต้องจำไว้ด้วยนะว่าฉันกำลังช่วยคุณ ถ้าปล่อยให้เซี่ยเชาแตะต้องฉันล่ะก็ ฉันจะฆ่าตัวตายแล้วกลายเป็นผีมาหลอกคุณทั้งชาติ” เธอพูดอย่างไม่เต็มใจ
“ใจเย็นๆ ถ้าผมคาดไว้ไม่ผิด เซี่ยเชาอาจจะไม่ได้อยู่ค้างคืนกับคุณ ยังมีเหตุผลอื่นที่เขาแต่งกับคุณ..”
ตอนที่แรกเห็นเซี่ยเชา เฉินผิงสังเกตว่ารัศมีของเขาดูแปลกๆ แม้เซี่ยเชาจะเป็นปรมาจารย์อาวุโส รัศมีของเขากลับเป็นพลังงานด้านลบมากกว่าด้านบวกไม่เหมือนชายทั่วไป เขาสงสัยว่าเซี่ยเชาอาจจะเสียความเป็นชายไปตอนฝึกฝนมนต์ดำ
ที่เซี่ยเชาอยากแต่งงานกับเสี่ยวหลาน ก็เพราะเขาต้องการใช้มนต์ดำดูดกลืนพลังของเธอมาใช้เสริมการบำเพ็ญเพียรของเขา
เขาทำแบบนั้นมาแล้วหลายครั้งถึงได้แข็งแกร่งมาก แต่รัศมีของเขามีแต่พลังด้านลบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...