หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 729
ในเวลาเดียวกันที่เกาะร้างแถวชายฝั่งทางใต้ มีเด็กสาวสี่คนว่ายน้ำเล่นในทะเล แสงแดดสีทองกระทบน้ำกระเซ็นเป็นประกายทำให้พวกเธอดูไร้เดียงสาและงดงามราวเทพธิดา
“ซูอวี่ฉี ตรงนี้มีหอยทะเลอยู่เพียบเลย คืนนี้เราจะฉลองกัน!”
“เสี่ยวหรู อย่างเพิ่งสิ! เหลือให้ฉันเก็บด้วย!”
“ฉันมาแล้ว!”
ทั้งสี่กรูกันเข้าไปยังจุดที่เพิ่งถูกพบ เด็กสาวพวกนั้นคือซูอวี่ฉี กู่หลิงเอ๋อร์ อู่เม่ยเอ๋อร์และเสี่ยวหรู
หลงอู่พาซูอวี่ฉีกับคนอื่นๆ มาที่เกาะไร้นามหลังจากเฉินผิงและเสี่ยวหลานเดินทางไปหมู่บ้านหม่าว
เมื่อก่อนบนเกาะมีผู้อาศัยแค่ตาเฒ่ามังกรกับเสี่ยวหรู ซูอวี่ฉีกับกู่หลิงเอ๋อร์รู้สึกหวาดหวั่นตอนมาถึงเกาะเป็นครั้งแรก
เสี่ยวหรูช่วยให้ซูอวี่ฉีปรับตัวได้ ตอนที่พวกเขาพาเสี่ยวหรูไปรักษาที่วัดเต๋า เธอก็เป็นคนหนึ่งที่ติดตามไปด้วย
ซูอวี่ฉีอยู่กับเฉินผิงตลอดตอนที่พวกเขาใช้ถาดชีซิงดูดความเย็นออกจากร่างของเสี่ยวหรู ทั้งสองจึงกลายเป็นเพื่อนกันในเวลาไม่นาน
ผ่านไปพักเดียวเด็กสาวทั้งสี่ก็สนิทกัน เสียงหยอกล้อของพวกเธอทำให้เกาะกลับมามีชีวิตชีวา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...