หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 745

เมื่อคิดได้ว่าเขาเองก็อาจจะต้องกลายเป็นคนไร้ประโยชน์หากเขาต้องสูญเสียพลังงานด้านลบไป เซี่ยเชาจึงออกคำสั่งไป “ศิษย์สำนักเทียนอู่ทุกคนจงหยุดเขาซะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น!” จากนั้นเขาก็กระโดดขึ้นอย่างรวดเร็วก่อนที่จะวิ่งตรงไปที่ป่า ตอนนี้ฉันต้องหนีจากเขาก่อน! เมื่อพ่อกลับมาเราจะกลับมาแก้แค้นด้วยกัน

โชคร้ายสำหรับเขา เฉินผิงมองทะลุสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น ทันทีที่เซี่ยเชาเริ่มหนี เฉินผิงก็เข้ามาถึงตัวและยืนอยู่ตรงหน้าเขาเสียแล้ว เฉินผิงเตะเขาลงกับพื้นทันที

ฝุ่นควันกระจายไปทั่วตามมาด้วยเสียงดังอย่างต่อเนื่อง ร่างของเซี่ยเชากระแทกลงกับพื้นอย่างรุนแรง พลังมหาศาลจากเพลงเตะส่งให้ร่างกายของเขาจมลึกลงไปในพื้นหลายเมตร

“คุณเซี่ย!” เหล่าศิษย์สำนักเทียนอู่ตะโกน

เมื่อเห็นเช่นนั้น พวกเขาจึงรีบวิ่งเข้าไปยังเซี่ยเชาเพื่อขุดเขาขึ้นมา เมื่อพวกเขาดึงเซี่ยเชาขึ้นมา กระดูกทั่วทั้งร่างกายของเขาก็แตกออกเป็นเสี่ยงๆ เสียแล้ว เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจนต้องให้ศิษย์ของสำนักช่วยพยุงไว้ เพราะเขาไม่สามารถยืนได้ด้วยขาของตัวเองอีกต่อไป

“แกกล้าดียังไงถึงคิดหนีไปจากฉัน?” เฉินผิงจ้องมองเขาด้วยสายตาเย็นชา

“ได้โปรดไว้ชีวิตฉันเถอะเฉินผิง แกอยากได้อะไรที่สำนักเทียนอู่นี้ก็เอาไปได้เลย ขอเพียงแค่ปลอยฉันไปเถอะ” เซี่ยเชาอ้อนวอน

สิบปีแก้แค้นก็ยังไม่สาย ถ้าเฉินผิงปล่อยเขาไป เขาจะกลายเป็นปรมาจารย์ยุทธ์และค่อยร่วมมือกับพ่อของเขาเพื่อกลับมาล้างแค้นในภายหลัง

“ไว้ชีวิตอย่างนั้นเหรอ?” เฉินผิงยิ้มกว้าง “ถ้าฉันปล่อยแกไปตอนนี้ ในอนาคตแกจะต้องกลับมาแก้แค้นฉันอย่างแน่นอน”

จากนั้นเขาก็พุ่งตัวเข้าใส่เซี่ยเชา

เมื่อเห็นดังนั้น เหล่าศิษย์สำนักเทียนอู่ที่จงรักภักดีต่อเซี่ยเชาต่างพยายามเข้าห้ามเฉินผิง อย่างไรก็ตาม พวกเขากลับต้องลอยกระเด็นออกไปจากคลื่นพลังลมปราณที่เฉินผิงปล่อยออกมา

เมื่อปราศจากการช่วยเหลือจากศิษย์ของสำนัก เซี่ยเชาก็ร่วงลงสู่พื้นอีกครั้ง แต่ก่อนที่ตัวของเขาจะถึงพื้น เฉินผิงก็ยื่นมือเข้ามาและคว้าที่ศีรษะของเขาไว้