ทุกคนจากสำนักเทียนอู่ต่างตกตะลึง เมื่อเห็นเซี่ยเชาหายไปต่อหน้าต่อตาของพวกเขา
พวกเขาหวาดกลัวจนไม่เหลือความรู้สึกโกรธอีกต่อไป พวกเขารู้สึกราวกับว่าเฉินผิงเป็นเทพจากสวรรค์ มันเป็นภาพที่น่าทึ่งอย่างปฏิเสธไม่ได้
แม้แต่เสี่ยวหลานเองก็ยังต้องอ้าปากค้างด้วยความไม่เชื่อเช่นกัน เมื่อเธอได้เห็นว่ากระดูกสลายหายไปในอากาศ กระบี่นั้นแข็งแกร่งได้ถึงขนาดไหนกันนะ?
หลังจากเก็บอาวุธของเขา เฉินผิงมองไปยังเสี่ยวหลานและพูดว่า “เอาล่ะ เซี่ยเชาตายแล้ว ถึงเวลาที่เราต้องไปแล้วล่ะ”
เสี่ยวหลานพยักหน้าและเดินตามเฉินผิงออกไปจากสำนักเทียนอู่ ผู้คนจากหมู่บ้านหม่าวก็เดินตามพวกเขาไปด้วยเช่นกัน
เมื่อเขาเดินผ่านเหล่าศิษย์สำนักเทียนอู่ เฉินผิงก็ไม่ลืมที่จะกวาดสายตามองไปที่พวกเขา พวกเขาทั้งหมดต่างก็ตะเกียกตะกายหนีด้วยความหวาดกลัว ไม่เพียงแต่พวกเขาไม่ขัดขวางเท่านั้น แม้แต่จะมองเฉินผิงก็ยังไม่มีใครกล้าด้วยซ้ำ
หลังจากออกจากสำนักเทียนอู่แล้ว ผู้นำทั้งห้าและผู้คนจากหมู่บ้านหม่าวพยายามให้เฉินผิงและเสี่ยวหลานอยู่กับพวกเขา แต่พวกเขาทั้งคู่ไม่มีความปรารถนาที่จะกลับไปที่หมู่บ้านหม่าวอีกแล้ว
ยังไงเสีย เฉินผิงต้องการเข้าไปด้านในสำนักเทียนอู่ก็เพื่อบ่อน้ำพุวิญญาณเท่านั้น เขาไม่ได้สนใจถึงความเป็นอยู่ของคนหมู่บ้านหม่าวเลย
แม้ว่าเฉินผิงจะรู้ดีว่าพวกสำนักเทียนอู่จะตามล่าหมู่บ้านหม่าวอีกครั้ง หากพวกเขาล้มเหลวในการแก้แค้นเขา แต่เขาเองก็ไม่มีหน้าที่ที่จะต้องคอยปกป้องและดูแลความปลอดภัยของชาวหมู่บ้านหม่าว
นั่นคือข้อเท็จจริงที่สุดของความบาดหมางระหว่างตระกูลเหล่านั้น ผู้ที่อ่อนแอก็ย่อมที่จะถูกกำจัดให้พ้นทาง ทางเดียวที่จะอยู่รอดได้คือการสร้างความเข้มแข็งให้กับตนเองแทนที่จะหวังพึ่งพาผู้อื่นเพื่อให้ความคุ้มครอง
พวกเขาทั้งสองขึ้นเครื่องบินมุ่งหน้าไปยังหงเฉิง หลังจากไม่กี่วันผ่านไป เฉินผิงเริ่มที่จะคิดถึงซูอวี่ฉีและคนอื่นๆ โดยเฉพาะเมื่อเขาได้รู้ว่าซูอวี่ฉีได้ร่างวิญญาณอัคคีมา ฉันสงสัยว่าเธอได้รับพลังอะไรมาหลังการบำเพ็ญฌาน
อย่างไรก็ตาม เมื่อเฉินผิงและเสี่ยวหลานกลับมาถึงคฤหาสน์ที่อ่าวพันหลง พวกเขากลับไม่พบซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์
ทันใดนั้น เฉินผิงนึกขึ้นได้ว่าหลงอู่อยู่กับพวกเขาตอนที่เขาจากมา พวกเขาคงปลอดภัย ในยุทธภพนี้มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะเอาชนะหลงอู่ได้
หลังจากตามหามาทั้งวัน เฉินผิงก็ยังหาพวกเขาไม่พบ ทั้งหลงอู่เองก็ไม่สามารถติดต่อได้เช่นกัน ท้ายที่สุดเขาจึงตัดสินใจเลิกตามหาพวกเขา เมื่อพวกเขาอยู่ด้วยกัน ฉันหวังว่าคงไม่มีเรื่องร้ายเกิดขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...