หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 778

ซูฉางเซิงมองเซี่ยโหวตุนพลางเอ่ยเสียงเรียบว่า “ไปซะ หากคุณยังดื้อแพ่งต่อไป ผมก็จะไม่ปรานีแล้ว...”

เซี่ยโหวตุนที่โกรธจัดถลึงตามองเฉินผิงแล้วส่งเสียงขู่ลอดไรฟันที่ขบกันแน่น “วันนี้ถือว่าแกโชคดีไป ไม่ช้าก็เร็ว ฉันจะต้องฆ่าแกให้ได้...”

เมื่อพูดจบแล้ว เซี่ยโหวตุนก็หันหลังเตรียมจากไป

เมื่อหนิงอวี่ที่ได้รับบาดเจ็บเห็นเช่นนั้น เขาก็รีบตามเซี่ยโหวตุนไป

แต่เฉินผิงกลับก้าวขึ้นมาขวางทางของเขาพลางกล่าวว่า “อย่าแม้แต่จะคิดเรื่องหนีเลย...”

“กะ แกจะทำอะไร?” หนิงอวี่หวาดกลัวจนตัวสั่นราวกับใบไม้ ตอนนี้เขามือขาดไปข้างหนึ่งแล้ว ย่อมไม่สามารถเอาชีวอตเฉินผิงได้อีก

แววตาของเฉินผิงส่องประกายเยียบเย็น “ฉันจะฆ่าแก...”

ถ้าหากเขาไม่พาเซี่ยโหวตุนมาที่นี่ เสี่ยวหลานก็คงไม่ตาย ทั้งหมดเป็นเพราะมัน!

หนิงอวี่รู้สึกหวาดกลัวกับสายตาอาฆาตของเฉินผิง จึงรีบหันหน้าไปอ้อนวอนเซี่ยโหวตุน “คุณเซี่ย ผมขอร้องคุณล่ะ ได้โปรดพาผมไปกับคุณด้วย...”

ตอนนี้สิ่งที่เขาทำได้ก็คือภาวนาให้เซี่ยโหวตุนพาเขาไปจากที่นั่นด้วย

อนิจจา เซี่ยโหวตุนกลับจากไปโดยไม่เหลียวหลังมามองสักนิด

เมื่อเห็นเซี่ยโหวตุนจากไป หนิงอวี่ก็รู้สึกสิ้นหวัง เมื่อไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว เขาจึงมองเฉินผิงด้วยสายตาวิงวินแล้วขอร้องอย่างสิ้นหวัง “ได้โปรดละเว้นผมด้วย! คุณอยากได้อะไร ผมจะยกให้คุณหมดเลย! หอเทียนหลัวมีของล้ำค่าอยู่มากมาย—”

เฉินผิงจ้องมองเขาด้วยสีหน้าอาฆาตแค้นโดยไม่พูดอะไรสักคำ จากนั้นก็กวัดแกว่งกระบี่พิฆาตมังกร

ศีรษะของหนิงอวี่ลอยขึ้นกลางอากาศ จากนั้นหล่นลงกับพื้นแล้วกลิ้งเข้าไปในมุมที่ห่างไกลออกไป

เฉินผิงเก็บกระบี่เข้าฝัก จากนั้นก็เดินเข้ามาหาซูฉางเซิงพลางกล่าวว่า “ขอบคุณที่มาช่วยผมไว้นะครับ คุณซู”

“ด้วยความยินดี แค่ออกแรงนิดๆ หน่อยๆ เท่านั้นเอง” ซูฉางเซิงยิ้มบางๆ เมื่อสายตาของเขาทอดมองไปที่เตาหลอมเสินหนง เขาก็เอ่ยถามขึ้นมาว่า “เตาหลอมสัมฤทธิ์ใบนี้เป็นของคุณงั้นเหรอ?”

เขาไม่อยากให้ซูฉางเซิงรู้ว่ามันคือเตาหลอมเสินหนง อย่างไรเสีย มันก็เป็นอาวุธวิเศษโบราณที่ใช้ปรุงยา หากเขารู้ว่ามันคืออะไรขึ้นมาจริงๆ แล้วอยากได้ขึ้นมาเล่า? เขาอาจจะช่วยชีวิตฉันไว้ แต่เมื่ออยู่ภายใต้สิ่งล่อตาล่อใจ คนๆ หนึ่งก็อาจจะเปลี่ยนใจได้ ทางที่ดีฉันคงต้องระวังตัวเอาไว้