“เจ้าหุบเขา ในเมื่อเฉินผิงรู้เรื่องเกี่ยวกับ 'ตำรากลั่นยา' เขาต้องได้พบกับเจ้าหุบเขาคนก่อนเป็นแน่ พวกเราแค่อยากจะรู้ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนก็เท่านั้นเอง” ซูฉางเซิงอธิบายให้ฟัง
“ตอนนี้ฉันต่างหากที่เป็นเจ้าหุบเขา แล้วฉันก็ขอสั่งให้คุณฆ่าคนผู้นี้เสียเดี๋ยวนี้เลย” เจ้าหุบเขายาสั่งพลางจ้องมองซูฉางเซิง
ซูฉางเซิงรู้สึกลำบากใจเมื่อได้รับคำสั่ง ผู้อาวุโสคนอื่นๆ ยังคงยืนนิ่งอยู่กับที่เช่นเดียวกัน
หลังจากเห็นเหล่าผู้อาวุโสยังคงนิ่งเฉย เจ้าหุบเขายาก็พลุ่งพล่านไปด้วยโทสะ
“พวกแกมันเศษสวะ! ฉันเลี้ยงพวกแกมาสามสิบปีและมอบยาเจิงโฉ่วตันให้พวกแก แต่พวกแกกล้าขัดคำสั่งของฉันเพราะไอ้แก่โง่เง่านั่น วันนี้ฉันจะฆ่าพวกแกให้หมดเลย”
เสื้อผ้าของเจ้าหุบเขายาโบกสะบัดทั้งๆ ที่ไม่มีลมอยู่ภายในห้องอาหาร ทั่วทั้งอาคารสั่นสะเทือนราวกับก้องกังวานไปด้วยโทสะของเจ้าหุบเขา
“ออกไปจากที่นี่กันเถอะ”
เมื่อเห็นอาคารจวนจะถล่มลงมาแล้ว เฉินผิงก็รีบออกจากห้องโถง
ซูฉางเซิงและผู้อาวุโสคนอื่นๆ ตามหลังเขาไปด้วยความหวาดกลัว
ตู้ม!
ทันทีที่เฉินผิงและคนอื่นๆ ก้าวออกมาจากห้องโถงแล้ว อาคารก็พังถล่มลงมา พวกเขาเห็นเจ้าหุบเขายากำลังลอยอยู่กลางอากาศ
เจ้าหุบเขายาจ้องมองซูฉางเซิงจากด้านบนด้วยสายตาเย็นชาแล้วออกคำสั่งว่า “ผู้อาวุโสใหญ่ ผมจะให้โอกาสพวกคุณเป็นครั้งสุดท้าย จงฟังคำสั่งของผมแล้วฆ่าเฉินผิง”
“ผุ้อาวุโสใหญ่ ถ้าหากคุณเชื่อในตัวผมล่ะก็ ได้โปรดยืนดูเฉยๆ เถอะครับ เจ้าหุบเขาคนปัจจุบันของคุณเป็นผู้ฝึกวิชามาร และยาเจิงโฉ่วตันเม็ดนั้นก็กลั่นขึ้นมาโดยใช้หัวใจของทารก ขอบอกตามตรงว่า ผมได้รับสืบทอดมรดกของเจ้าหุบเขายาคนก่อน และผมเป็นเพียงผู้เดียวที่รู้เนื้อหาทั้งหมดของ 'ตำรากลั่นยา' หลังจากจัดการผู้ฝึกวิชามารคนนี้แล้ว ผมจะอธิบายรายละเอียดทุกอย่างให้ฟัง” เฉินผิงบอกซูฉางเซิงอย่างเป็นจริงเป็นจัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
กำลังสนุกเลย ไปไหนแล้ว รีบกลับมานะคะรับ...
รอจะอาทิตย์แล้วที่ไม่ได้อ่าน แต่ไม่เป็นไรครับเราไม่ได้อ่านคุณก็ไม่ได้รายได้...
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...