หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 793

ไม่นาน แม้แต่อาคารบ้านเรือนละแวกข้างเคียงก็เริ่มพังถล่มลงมา บางคนถึงกับปลิวขึ้นฟ้าเพราะลมกระโชกแรง ทุกคนตะเกียกตะกายและกรีดร้องเพื่อให้มีชีวิตรอด แต่เจ้าหุบเขายากลับไม่สนใจความโกลาหลที่เกิดขึ้นและไม่คิดจะเข้าไปยุติความบ้าคลั่ง เขาเพียงแค่มองดูอย่างไม่แยแส ขณะที่ผู้บริสุทธิ์ติดอยู่ในพายุหมุนและร่างกายถูกฉีกเป็นชิ้นๆ

ซูฉางเซิงและผู้อาวุโสคนอื่นๆ พยายามวางแนวป้องกันแรงปะทะของพายุหมุนดังกล่าวอย่างสุดความสามารถ เพื่อลดความเสียหายต่อทั่วทั้งหุบเขายา

เฉินผิงแหงนหน้ามองอย่างไม่ยี่หระ ถึงเขาที่ตัวเล็กเท่ากับมดจะอยู่ใกล้กับพายุหมุนสูงตระหง่าน แต่เขากลับไม่รู้สึกหวาดกลัว ลำแสงสีทองชั้นหนึ่งโอบล้อมร่างของเฉินผิงเอาไว้ จากนั้นลำแสงสีทองก็แผ่ขยายออกไปทันที ทำให้เฉินผิงดูราวกับกลายเป็นยักษ์ไปด้วย เขาก้าวเข้าไปในพายุโดยไม่ลังเล

เมื่อเห็นการกระทำโง่ๆ ของเฉินผิง ซูฉางเซิงก็รู้สึกตกตะลึงและสับสน เขากำลังรนหาที่ตายอยู่ใช่ไหม?

เฉินผิงทำในสิ่งที่ซูฉางเซิงไม่กล้าทำ เขากำลังเผชิญหน้ากับพายุหมุนซึ่งๆ หน้า

เจ้าหุบเขายายิ้มเยาะ “ฮ่าฮ่าฮ่า ช่างโง่เง่าอะไรอย่างนี้ ฉันอุตส่าห์มอบทางออกง่ายๆ ให้ แต่แกก็ดันไม่ยอมรับ แถมตอนนี้แกยังมารนหาที่ตายอีก”

เจ้าหุบเขายาหัวเราะอย่างคลุ้มคลั่ง เขาคิดว่าไม่มีใครที่จะสามารถรอดชีวิตภายในพายุหมุนได้ แม้แต่ปรมาจารย์ยุทธ์ก็ไม่มีทางเป็นไปได้เลย

พายุถาโถมโหมกระหน่ำทำให้เศษหินปลิวว่อนและก่อให้เกิดร่องลึกบนพื้น เฉินผิงที่ยืนอยู่กลางพายุหมุนไม่ได้รับผลกระทบจากกระแสลมรุนแรงแต่อย่างใด

คนอื่นๆ ไม่สามารถจำแนกความแตกต่างระหว่างเงาร่างของเฉินผิงได้อีก แต่พวกเขาคิดว่าร่างกายของเฉินผิงจะต้องถูกกระแสลมอันไม่น่าอภัยฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

เฉินผิงที่สำแดงจิตตวิสุทธิพร้อมค่อยๆ อ้าปาก แล้วกลืนกินเจตจำนงสังหารส่วนหนึ่งเข้าไป

ขนาดและความรุนแรงของพายุหมุนลดลงอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งไม่เหลืออะไรอีก

เมื่อฝุ่นควันเริ่มจางหายไป ร่างที่เต็มไปด้วยฝุ่นของเฉินผิงค่อยๆ ปรากฎแก่สายตา

เจตจำนงสังหารที่เจ้าหุบเขายารวบรวมขึ้นมาโดยการใช้วงแหวนอาคมที่มี กลับทำให้เฉินผิงได้รับประโยชน์และพลังของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

เฉินผิงสามารถสัมผัสได้ถึงพลังวิญญาณที่กำลังซึมซ่านจุดชีพจรตันเถียน และพลังที่กำลังไหลเวียนไปทั่วทั้งร่าง

แม้แต่ปรมาจารย์ยุทธ์อย่างซูฉางเซิงและคนอื่นๆ ก็ยังไม่กล้าเผชิญหน้ากับพายุหมุนอันน่าสะพรึงกลัวที่ก่อตัวขึ้นมาจากเจตจำนงสังหารที่มีพลังมหาศาลซึ่งๆ หน้าเลย เช่นนั้นปรมาจารย์อาวุโสอย่างเฉินผิงเข้าไปในใจกลางพายุหมุนโดยมิได้รับอันตรายบ้างเลยงั้นเหรอ? เป็นเช่นนี้ไปได้อย่างไรกัน?