หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 800

หลังจากนั้นเสียงฝีเท้าสบสนอลหม่านก็ดังขึ้นทั่วหุบเขายา หลายคนวิ่งออกไป ขณะที่อีกหลายคนวิ่งเข้าไปหาที่หลบซ่อนข้างใน

สีหน้าของหนีซื่อเต้าเคร่งเครียดเมื่อเห็นว่าหุบเขายาลงมือปกป้องเฉินผิงเต็มกำลัง

บรรยากาศโดยรอบตึงเครียดขึ้นทันทีเมื่อทั้งสองฝ่ายชักอาวุธเตรียมสู้

เมื่อการปะทะเกิดขึ้นย่อมมีการสูญเสียตามมา แม้แต่คนทั่วไปในหุบเขายาก็อาจโดนลูกหลง

เฉินผิงก้าวไปด้านหน้าแล้วกล่าว “พวกคุณไม่ได้มาแก้แค้นผมหรอกเหรอ? มาตัดสินด้วยการประลองกันดีกว่า ถ้าชนะพวกคุณจะทำอะไรกับผมก็เชิญ..”

เขาไม่ต้องการให้ผู้บริสุทธิ์ในหุบเขายามาเสี่ยงชีวิตเพราะตัวเอง แม้เขารู้ว่าโอกาสชนะจะสูงถ้าหุบเขายาช่วยต่อสู้ แต่ถ้าเป็นแบบนั้นก็จะมีการบาดเจ็บล้มตายเกิดขึ้น

“นายท่าน..” ซูฉางเซิงเริ่มเป็นกังวลเมื่อเห็นว่าเฉินผิงจะสู้กับคนพวกนี้ตามลำพัง

เพราะเฉินผิงเคยแพ้เซี่ยโหวตุนเมื่อสองสัปดาห์ก่อน เขาจึงคิดว่าเฉินผิงคงสู้ตัวคนเดียวไม่ไหวแน่

“นายท่าน..” ผู้อาวุโสคนอื่นกำลังจะเกลี้ยกล่อมว่าเฉินผิงไม่ควรรับศึกคนเดียวเช่นกัน

กระนั้นเฉินผิงก็โบกมือเป็นทำนองว่าให้เงียบก่อน

พอเห็นดังนั้น เซี่ยโหวตุนกับหนีซื่อเต้าก็ขมวดคิ้วเพราะดูท่าเฉินผิงจะเป็นเจ้าหุบเขายาจริงๆ

ถ้าเป็นแบบนั้น พวกเขาก็ต้องคิดกันใหม่ถ้าจะฆ่าเฉินผิง

แต่ในเมื่อเฉินผิงเป็นคนเสนอเองว่าจะสู้ตามลำพัง พวกเขาก็คงไม่ปล่อยโอกาสนี้ให้หลุดมือไป

“อาจารย์หนี ผมยกเฉินผิงให้คุณจัดการ ถึงผมจะฆ่ามันได้ง่ายดายก็ตาม ผมคงไม่กล้าเสนอหน้าเพราะคุณคงทำได้ดีกว่าผม..” เซี่ยโหวตุนบอกหนีซื่อเต้าอย่างนอบน้อม

“ได้เลย!” หนีซื่อเต้าพยักหน้ามั่นอกมั่นใจ ในเมื่อฝีมือเฉินผิงด้อยกว่าเซี่ยโหวตุน ก็ไม่มีทางที่เขาจะชนะฉันได้