หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 827

เมื่อพลังของชายแก่ปะทะเข้ากับพลังของฉินเสี่ยวเซียน พลังของทั้งสองฝ่ายก็หายไป

จ้าวฉวางถือโอกาสนี้รวบรวมคนของเขาอีกครั้ง ฉินเสี่ยวเซียนทำหน้าบูดบึ้งมองไปที่ ซวนหยวนไคและชายแก่

ซวนหยวนไคก้าวออกมาบอกกับจ้าวฉวางและฉินเสี่ยวเทียน “พวกคุณช่วยหยุดการต่อสู้ไร้สาระนี่จะได้มั้ย? เรามาที่นี่เพื่อล่าสมบัติ และไม่แน่ถ้าเราโชคดีเราอาจจะได้พบกับมังกรนั่นก็เป็นได้ เราไม่จำเป็นต้องมาสู้กันหลังจากที่เราขึ้นฝั่งทันทีหรอกนะ”

จ้าวฉวางใช้โอกาสนี้ถอยหนีออกมาอย่างแนบเนียน “ในเมื่อคุณพูดแบบนี้ ฉันก็จะไม่เอาความละกัน เอาไว้ฉันไปฆ่าอย่างอื่นแทน”

เฉินผิงมองที่จ้าวฉวาง เขาแทบอยากจะหัวเราะออกมา เชื่อเลย ผู้ชายคนนี้มันตลกจริงๆ

ฉินเสี่ยวเซียนอยากจะตบจ้าวฉวางที่พูดแบบนั้น แต่ในเมื่อซวนหยวนไคเข้าข้างจ้าวฉวาง เขาคงไม่สามารถมีปัญหาได้อีก ชายผู้นี้แข็งแกร่งมากพอที่จะจัดการทั้งสองตระกูลพร้อมกัน “งั้นก็ได้ ถ้านั้นคือคำขอของคุณ คุณซวน” เมื่อพูดจบ ฉินเสี่ยวเซียนก็เดินจากไป

“ฉินเสี่ยวเซียน!” ฉินเสี่ยวเทียนตะโกนเรียก เขาสงสัยว่าทำไมพี่ชายของเขาถึงไม่จัดการเฉินผิง

“เรากำลังจะไป!” ฉินเสี่ยวเซียนจ้องไปที่เขา

เมื่อไม่มีทางเลือก ฉินเสี่ยวเทียนจำต้องจากไปเช่นกัน ก่อนที่เขาจะจากไปเขามองที่เฉินผิงด้วยความรังเกียจ “แกหลบอยู่หลังผู้หญิงไม่ได้ตลอดหรอกนะ เฉินผิง ฝากเอาไว้ก่อนเหอะ”

หลังจากที่คนตระกูลฉินจากไป จ้าวฉวางก็ถ่มน้ำลายใส่พวกเขา “แกคิดว่าพวกแกแน่นักเหรอ หึ ไอ้เวรเอ้ย? ที่แกหนีไปได้เพราะว่าฉันแค่แอบหนีเที่ยวมาเลยพาคนมาด้วยไม่เยอะต่างหาก”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉิงคุนและซวนหยวนไคก็เข้าใจได้ทันทีว่า ทำไมพ่อแม่ของจ้าวฉวางจึงได้ยอมให้เขามาที่เกาะแห่งนี้พร้อมกับปรมาจารย์อาวุโสจำนวนหนึ่งเท่านั้น ชายคนนี้หนีออกมา ป่านนี้ที่สำนักแดนไร้เงาคงกำลังวุ่นวายน่าดู