“ทำไมเขาถึงต้องตามฉันมาด้วยนะ?” เสี่ยวหรูบ่น
จ้าวฉวางอธิบายอย่างตะกุกตะกัก “ผะ-ผมเป็นห่วงว่าพวกตระกูลฉินจะมารังแกคุณ ผมจึงตามคุณมาพร้อมกับกำลังเสริม อีกทั้งเกาะนี้เต็มไปด้วยอันตราย ผมต้องการที่จะปกป้องคุณเท่านั้นเอง”
เสี่ยวหรูตอบกลับไปห้วนๆ “ฉันไม่ต้องการให้คุณมาปกป้อง เฉินผิง ซูอวี่ฉี และกู่หลิงเอ๋อร์ก็มากเกินพอแล้ว ความสามารถของคุณในตอนนี้ไม่ใช่ว่าจะเอาชนะใครได้อยู่ดี”
คำตอบที่ฉุนเฉียวของเสี่ยวหรูทำให้จ้าวฉวางกระอักกระอ่วน เขาบ่นพึมพำออกมาว่า “เรามีนักสู้ที่มีความสามารถในครอบครัวของเราที่ผมไม่ได้พามาด้วยในการเดินทางครั้งนี้ อย่าเพิ่งตำหนิผมที่ด้อยความสามารถ ผมตั้งใจเสี่ยงชีวิตเพื่อปกป้องคุณ”
คำพูดของเขาทำให้เสี่ยวหรูนิ่งเงียบ สาวน้อยผู้นี้ไม่เคยได้รับคำสารภาพที่จริงใจเช่นนี้มาก่อนในชีวิต
เมื่อสังเกตเห็นว่าเพื่อนของเธอพูดอะไรไม่ออกหลังจากคำสารภาพของจ้าวฉวาง ซูอวี่ฉีก็เดินมาและดึงแขนของเสี่ยวหรู เธอดึงเสี่ยวหรูออกมาข้างหลังพร้อมต่อว่าจ้าวฉวาง “อย่ามาคิดหลอกเสี่ยวหรูนะ หนุ่มเพลย์บอยอย่างนายมีดีก็แค่คำพูดเท่านั้นแหละ”
ซูอวี่ฉีดึงเสี่ยวหรูแล้วหันหลังเดินหนี กู่หลิงเอ๋อร์ชี้นิ้วไปยังจ้าวฉวางพร้อมขู่เตือน “ไม่ต้องตามพวกเรามาอีกนะ”
ทั้งสามสาวเดินตามเฉินผิงต่อขณะที่จ้าวฉวางและกลุ่มของเขาคอยเดินตามอยู่ห่างๆ การกระทำของเขาทำให้ซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ไม่พอใจ
เฉินผิงพยายามปลอบพวกเธอโดยพูดว่า “ให้พวกเขาตามมาเถอะ อย่าไปสนใจเลย”
เฉินผิงไม่สนใจจ้าวฉวาง ถึงแม้ว่าเขาจะทำตัวเป็นเพลย์บอยก็ตาม แถมนักสู้ที่เขาพามาด้วยก็มีพลังที่อ่อนแอ หากเกิดเหตุอะไรขึ้นเฉินผิงรู้ดีว่าเขาสามารถเอาชนะคนเหล่านี้ได้อย่างง่ายดาย
พวกเขาเดินต่อไปสักระยะหนึ่ง เสียงเห่าหอนเกิดขึ้นท่ามกลางความเงียบงัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...