จ้าวฉวางเดินมาหาเฉินผิง เขาอธิบายราวกับรู้เรื่องราวทั้งหมดเป็นอย่างดี “หมาป่าสีขาวตัวนี้มีขนาดใหญ่เท่ากับวัว ต้องขอบคุณอิทธิพลของมังกรยักษ์บนเกาะนี้ ฉันได้ยินมาว่ามีมังกรสองตัวบนเกาะนี้และมีของวิเศษซ่อนอยู่ สัตว์ร้ายที่อาศัยอยู่ร่วมกับมังกรเหล่านี้จะต้องมีวิวัฒนาการที่เกินขีดจำกัดทางชีววิทยาของพวกมันและกลายเป็นสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวแน่นอน”
เขาหวังว่าความรู้ของเขาจะช่วยในการสร้างความสัมพันธ์กับเฉินผิง ซึ่งจะช่วยในการจีบเสี่ยวหรูเป็นอย่างมาก
เฉินผิงมองจ้าวฉวางอย่างเงียบๆ ทำลายความหวังของอีกฝ่าย
ทันใดนั้น หมาป่าสีขาวก็คำรามและพุ่งเข้าใส่ชายสูทดำ
ขนของมันตั้งชันและแหลมคมดุจใบมีด มันสามารถสร้างบาดแผลเมื่อสัมผัสกับผิวหนังของมนุษย์อย่างแน่นอน
หมาป่าสีขาวกระโจนขึ้นไปบนอากาศ กางเขี้ยวและเล็บออกมาอย่างน่ากลัว
ชายสูทดำขมวดคิ้วก่อนจะกลิ้งตัวหลบ เขาแทบหลบไม่พ้นจากการโจมตีของหมาป่าสีขาว
เขาเป็นปรมาจารย์ยุทธ์ และการต่อสู้กับหมาป่าสีขาวแสดงถึงความสามารถของสัตว์ร้ายตัวนี้ได้เป็นอย่างดี
อีกทั้งหมาป่าสีขาวยังมีความฉลาดอย่างมาก มันสามารถโจมตีเพื่อหลอกล่อความสนใจของชายสูทดำ ทำให้เขาสับสน
ชายสูทดำแทบไม่ทันได้ตั้งตัวเมื่อเจ้าหมาป่าพุ่งเข้ามาอีกครั้ง
ชายคนนั้นเกร็งกล้ามเนื้อก่อนจะเหวี่ยงหมัดเข้าใส่เจ้าหมาป่า
กำปั้นของชายสูทดำฟาดลงไปที่ท้องของหมาป่าสีขาว ทำให้มันกระเด็นถอยหลังจากแรงกระแทก
หมาป่าสีขาวส่งเสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดก่อนจะร่วงลงตรงเท้าของเฉินผิง
“ว้าย!” ซูอวี่ฉีและสาวๆ ร้องตกใจจนเซถอยหลัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...