หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 83

“เฉินผิง บริษัทมีกฎ พนักงานที่มาใหม่ ต้องเชิญทุกคนรัปประทานอาหารมื้อหนึ่ง คุณวางเเผนจะเลี้ยงทุกคนที่ไหน”

หลังจากที่ซุนเสี่ยวเหมิงเลิกงานก็หาเฉินผิงถาม

เวลานี้ทุกคนในออฟฟิสต่างมองที่เฉินผิง เตรียมตัวพร้อมจะรัปประทานอาหารที่เฉินผิงเลี้ยงมื้อหนึ่ง เพราะพนักงานที่มาใหม่ทุกคนล้วนต้องโดนกินอย่างดุเดือด!

“ยังมีกฎเเบบนี้ด้วย?คณะกรรมการออกกฎมาเหรอ”

เฉินผิงประหลาดใจเล็กน้อย!

“พี่เฉินมีกฎนี้จริงๆ ตอนผมมาก็เชิญทุกคนไปกินมื้อหนึ่ง เสียค่าใช้จ่ายเกือบหนึ่งหมื่นเหรียญ ถ้าหากไม่เชิญละก็ วันหลังน่ากลัวจะต้องโดนสั่งสอน”

จางถงเจี้ยนพูดเตือนสติเฉินผิงเบาๆ

“เฉินผิงในเมื่อคุณมาที่เเผนกขายของเราเเล้ว ก็ต้องทำตามกฎของเเผนกขาย กฎนี้ฉันตั้งขึ้นตอนเข้ามาเป็นผู้จัดการ!”

ชุยจื้อหย่วนเดินมาพูดกับเฉินผิง!

“กฎที่คุณตั้งขึ้น?” เฉินผิงยิ้มอย่างเย็นชา “ขอโทษที ฉันไม่มีเงิน พวกคุณอยากกินข้าว งั้นก็จ่ายเงินไปกินเอง พวกคุณก็ไม่ใช่ขอทาน ต้องมาขออาหารกับฉันมื้อหนึ่งใหม”

เฉินผิงพูดจบก็หันหลังจากไปโดยไม่สนใจใบหน้าที่โกรธเเต่เริ่มเเรกของชุยจื้อหย่วนอย่างสิ้นเชิง!

“ไอ้เฉินผิงนี่มันก็มากเกินไป ไอ้เวรนี่ อาศัยว่าตัวเองมีความสัมพันธ์กับผู้จัดการใหญ่สิงใช่ไหมเลยไม่เห็นคนอื่นอยู่ในสายตา เเม้เเต่ผู้จัดการชุยก็ไม่อยู่ในสายตา!”

หวังหลานหลานกระโดดออกมารีบพูดเเทนชุยจื้อหย่วน

“นั่นซิ ต่อให้ไม่มีความสัมพันธ์อะไร ก็ไม่สามารถพูดเเบบนี้กับผู้จัดการชุย เเล้วยังเอาพวกเราไปเปรียบเป็นขอทาน ไอ้เวรนี่ใครจะไปเสียดายข้าวมื้อหนึ่งของมึงวะ!”

“ดูไปเเล้วมันคงยังไม่รู้ความร้ายกาจของเเผนกขายของพวกเรา พรุ่งนี้ให้มันได้ดู!”