มังกรน้ำแข็งรู้สึกกระวนกระวายใจเมื่อมันเห็นเมฆหมอกสีดำจากชายในชุดสูท มันจึงมุ่งหน้าเข้าหาชายสูทดำ
เมฆหมอกสีดำลอยขึ้นเหนือร่างของชายสูทดำ ก่อนที่มันจะค่อยๆ ก่อตัวขึ้นเป็นรูปร่างกำปั้นของมนุษย์ ทันทีที่เขากระทืบเท้า เขาก็พุ่งตัวเข้าใส่มังกรน้ำแข็งอย่างรวดเร็ว
เจ้ามังกรน้ำแข็งหาได้เปิดเผยจุดอ่อนใดไม่ หลังจากที่มันร้องคำรามสองครั้ง มันอ้าปากกว้างและพุ่งเข้าใส่ชายคนนั้นเช่นกัน
ทั้งสองปะทะและเข้าห้ำหั่นกันอย่างรุนแรง ทุกคนต่างถอยหนีและหลบเลี่ยงโดยสัญชาตญาณจากการต่อสู้ที่แสนโกลาหล
อย่างไรก็ตาม เฉินผิงกลับยืนนิ่งอยู่ที่เดิมพร้อมขมวดคิ้ว ฉันประมาทพลังของผู้ฝึกวิชามารเกินไป ไสยเวทย์ของเขาช่างน่าทึ่งและเก็บซ่อนเอาไว้ได้อย่างดี
ทันได้นั้นเฉิงคุนและซวนหยวนไคก็มาถึงพร้อมกับคนของพวกเขา พวกเขาทั้งหมดต่างต้องตกตะลึงกับการต่อสู้ที่เห็น
โครม!
เสียงดังสนั่น มังกรน้ำแข็งและชายในชุดสูทต่างกระเด็นไปด้านหลังของแต่ละฝ่าย เมื่อมองดูแล้ว ชายคนนั้นดูจะได้รับบาดเจ็บมากกว่าเพราะเขาลอยกระเด็นไปในอากาศ
ชายคนนั้นทรุดลงกับพื้น ใบหน้าของเขาซีดเซียวไร้สีสันและไอออกมาเป็นเลือด
ทางด้านมังกรน้ำแข็ง ก็บาดเจ็บไม่ต่างกัน หลังจากที่ปะทะกันมันร่วงลงกลับสู่บ่อน้ำ
พื้นผิวของสระน้ำค่อยๆ สงบลงอีกครั้ง ทุกคนมองไปที่ชายในชุดสูทอย่างเคร่งขรึม
“ฉินเสี่ยวเซียน ทีนี้เอาไงต่อ? ชายคนนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมังกรน้ำแข็ง ดูเหมือนว่าเขาจะเสร็จมันซะแล้ว แล้วตอนนี้พวกเราจะทำยังไงกันดี?” ฉินเสี่ยวเทียนรู้สึกเป็นกังวลหลังจากเห็นว่าชายในชุดสูทบาดเจ็บเพียงใด ไม่มีทางที่เขาจะหนีรอดได้เมื่อเฉิงคุนและซวนหยวนไคอยู่ที่นี่ พวกเขาจะต้องจัดการกับผู้ฝึกวิชามารอย่างแน่นอน
ฉินเสี่ยวเซียนยังคงนิ่งเงียบพร้อมด้วยใบหน้าที่ครุ่นคิด เขาไม่รู้ว่าชายคนนั้นบาดเจ็บแค่ไหน แต่ในขณะเดียวกันเขาเองก็ไม่กล้าที่จะก้าวออกไป
จ้าวฉวางยิ้มออกมาเล็กน้อยเมื่อเห็นชายสูทดำทรุดลงกับพื้นและกระอักเลือดออกมา ในที่สุดฉันก็จะได้แก้แค้น! หลังจากที่ชายสูทดำทำให้เขาขายหน้าบนเรือนั่น จ้าวฉวางจึงถือโอกาสนี้จัดการชายคนนั้นที่กำลังบาดเจ็บ
สีหน้าของชายสูทดำเปลี่ยนไปทันทีเมื่อเห็นจ้าวฉวางและคนอื่นๆ เข้ามาใกล้ เขามาที่นี่เพื่อแก้แค้นแน่ๆ!
นอกจากนี้ สมาชิกของตระกูลซวนและคนจากสำนักหุบเขาพายุต่างก็จ้องเล่นงานชายคนนั้นเช่นกัน หากว่าฉันไม่ทำอะไรสักอย่าง ฉันคงไม่มีทางหนีรอดไปได้
การกระทำของจ้างฉวางทำให้ชายในชุดสูทโกรธอย่างมาก ฉันจะไม่ทนอีกแล้ว! ฉันเป็นปรมาจารย์ยุทธ์! ฉันจะถูกปรมาจารย์อ่อนแออย่างเขาทำให้ขายหน้าได้อย่างไร?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...