กู่หลิงเอ๋อร์ตรงเข้าทุบหัวมังกรน้ำแข็งด้วยพลังทั้งหมด แต่มันกลับไม่เป็นผล
“ฉันคิดออกแล้ว!” ความคิดบางอย่างเกิดขึ้นในหัวของเสี่ยวหรู หลังจากได้เห็นว่าเฉินผิงติดอยู่ในร่างกายของมัน
“คิดอะไรออก? พูดมาเร็ว!” ซูอวี่ฉีถามอย่างกระวนกระวายใจ
เสี่ยวหรูพยักหน้า เธอหันไปหามองที่จ้าวฉวางก่อนที่จะเดินตรงไปที่มังกรน้ำแข็ง
ซูอวี่ฉีเข้าใจในทันทีว่าเสี่ยวหรูคิดจะทำอะไรเมื่อเห็นสีหน้าของเธอ
เธอรีบเดินตามไปและคว้าแขนของเสี่ยวหรูเอาไว้ทันที “เสี่ยวหรู... เธอ...”
ซูอวี่ฉีไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี
“ฉันเป็นหนี้ชีวิตเฉินผิง และฉันก็ต้องการที่จะตอบแทนเขา ฉันจำเป็นต้องทำ” เสี่ยวหรูหันกลับมาและยิ้มจางๆ ให้ซูอวี่ฉี
ซูอวี่ฉีค่อยๆ ปล่อยมือออกจากแขนของเสี่ยวหรู บางทีสักวันหนึ่ง ฉันเองก็คงจะต้องเสียสละแบบนี้เช่นเดียวกัน
เสี่ยวหรูหันกลับไปมองที่จ้าวฉวางอีกครั้ง บางทีเธออาจจะรู้สึกชอบพ่อหนุ่มเพลย์บอยคนนี้เข้าแล้ว
จ้าวฉวางยิ้มตอบกลับไปอย่างงงๆ เขาไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงมองและยิ้มมาที่เขา
เสี่ยวหรูค่อยๆ วางมือของเธอลงบนมังกรน้ำแข็ง และเริ่มดูดซับพลังงานเยือกแข็งจากมัน
เนื่องจากเสี่ยวหรูครอบครองพลังร่างผลึกน้ำแข็ง ดังนั้นเธอจึงสามารถดึงพลังงานเยือกแข็งเข้าสู่ร่างกายของเธอได้ในเวลาไม่นาน
ไม่นาน ผลึกน้ำแข็งเริ่มก่อตัวบนผมของเสี่ยวหรู ในขณะที่ร่างกายของมังกรน้ำแข็งกลับค่อยๆ ละลายลง
เฉินผิงที่กำลังมองดูเสี่ยวหรูอยู่จากด้านในของร่างกายมังกร ก็รู้ทันทีว่าเธอตั้งใจจะทำอะไร เขาพยายามที่จะตะโกนและเรียกเธอ แต่ไม่มีใครได้ยินเสียงของเขาทั้งนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...