หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 844

“ทำไมแก่นมังกรถึงมาอยู่ที่นี่? มันควรจะอยู่ในหัวกระโหลกของมังกรไม่ใช่หรือ?”

เฉินผิงขมวดคิ้ว เขาไม่เข้าใจได้เลยว่าเพราะเหตุใดแก่นมังกรถึงได้มาอยู่ในสถานที่เช่นนี้

แก่นมังกรถูกล้อมรอบไปด้วยก้อนหินขนาดต่างๆ พร้อมด้วยน้ำพุที่ปล่อยน้ำออกมาไหลไปตามซอกหิน

หลังจากสำรวจพื้นที่อย่างละเอียด เฉินผิงไม่พบร่องรอยของมังกรน้ำแข็งเลยแม้แต่น้อย แต่เมื่อเขามองลึกเข้าไปในน้ำพุนั่น ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจในตรรกะของมันแล้ว

เมื่อมังกรน้ำแข็งถูกสร้างมาจากก้อนน้ำแข็ง น้ำพุที่ไหลอยู่รอบแก่นมังกรนั่นจะต้องมีอะไรบางอย่างเกี่ยวข้องกับมันอย่างแน่นอน

เฉินผิงค่อยๆ ดึงกระบี่พิฆาตมังกรออกมาและเดินเข้าไปใกล้หินกองนั้น โดยหวังว่าจะดึงเอาแก่นมังกรออกมาด้วยกระบี่ของเขา

ชั่วขณะที่ปลายดาบเข้าใกล้แก่นมังกร น้ำในน้ำพุก็เริ่มเคลื่อนไหวและพวยพุ่งขึ้นมา เพียงแค่ชั่วพริบตา มันก็เข้ามาห่อหุ้มและแช่แข็งแก่นมังกร!

เฉินผิงแน่ใจในทันทีว่ามังกรน้ำแข็งกำลังปรากฏตัว

เมื่อมังกรน้ำแข็งปรากฏตัว นั่นเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากแก่การดึงเอาแก่นมังกรออกมา เพื่อป้องกันไม่ให้น้ำพุนั่นแข็งตัวเป็นน้ำแข็ง เฉินผิงจึงปล่อยคลื่นพลังเพลิงไปหลายต่อหลายครั้งแต่มันก็ไม่เป็นผล

ท้ายที่สุด เฉินผิงตัดสินใจพุ่งเข้าใส่น้ำพุนั่น และคว้าแก่นมังกรเอาไว้ได้!

แต่น้ำพุเยือกแข็งนั่นก็กลืนกินร่างกายของเฉินผิงอย่างรวดเร็วเช่นกัน

ในที่สุดมังกรน้ำแข็งก็ปรากฏตัวออกมา โดยที่เฉินผิงยังคงติดอยู่ภายในร่างกายของมัน

แม้ว่าร่างกายของเฉินผิงจะไม่สามารถขยับได้ แต่เขาก็ยังคงไม่ปล่อยมือจากแก่นมังกร

เฉินผิงรู้สึกหนาวไปถึงกระดูกราวกับว่าเขาจมดิ่งลงไปในเหวน้ำแข็ง จนถึงจุดที่สติของเขาเริ่มเลือนลาง

เขาพยายามที่จะใช้พลังจิตตวิสุทธิเพื่อขับไล่ความหนาวในร่างกายของเขา แต่มันก็ไม่เป็นผล