เฉินผิงกัดฟันกรอดและไม่รู้จะทำอย่างไรขณะที่มองดูซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์
“เอาตัวรอดก่อน เฉินผิง” ซูอวี่ฉีตะโกน “หนีไป!”
“เฉินผิง พวกเขาไม่ปล่อยพวกเราไปอยู่ดีถึงแม้ว่าคุณจะยอมแพ้ก็ตาม” กู่หลิงเอ๋อร์ครวญ “ฆ่าฉันแล้วหนีไปจากที่นี่ซะ ฉันยอมตายซะยังดีกว่าถูกเจ้าคนเดรัจฉานนี่ย่ำยี”
มันคงไม่ค่อยดีนักสำหรับฉันเมื่อต้องตกอยู่ในน้ำมือของคนอย่างซวนหยวนไค นอกจากนี้เขาได้แสดงเจตจำนงต่อฉันอย่างชัดเจนแล้ว
ซวนหยวนไคเป็นคนที่ไร้ความรู้สึกใด แค่เขาออกแรงเพียงนิด ซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ก็ต้องเหงื่อตกด้วยความเจ็บปวด
“หยุดนะ!” แม้จะโกรธแต่เฉินผิงก็ไม่กล้าทำอะไรเสี่ยงๆ
เขาไม่แน่ใจว่าจะสามารถจัดการกับปรมาจารย์อาวุโสระดับสูงได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว นอกจากนี้ ซวนหยวนไคยังเป็นที่สองรองจากปรมาจารย์ยุทธ
หากเขาไม่สามารถจัดการซวนหยวนไคได้ในการโจมตีครั้งเดียว ซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์จะต้องตกอยู่ในอันตรายกว่าเดิมเมื่ออยู่ในเงื้อมมือของซวนหยวนไค
ซวนหยวนไคเย้ย “แกคิดหาวิธีออกแล้วหรือยัง?”
“ฉันจะไปกับแก” เขาพูดด้วยสีหน้าที่มัวหมองขณะที่เก็บกระบี่พิฆาตมังกรลงในฝัก ก่อนยกมือขึ้นมาวางบนศีรษะของเขา “อยากจะทำอะไรฉันก็เชิญเลย”
เฉินผิงไม่มีทางเลือกใดนอกจากยอมเชื่อฟังซวนหยวนไค ไม่มีสิ่งใดที่เขาสามารถทำได้
“เฉินผิง ไม่!” ซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ตะโกนอย่างสิ้นหวัง
เฉินผิงดูเหมือนจะไม่ได้ยินคำของพวกเธอขณะที่เขาค่อยๆ เดินไปหาซวนหยวนไค
ซวนหยวนไครู้สึกชอบใจเป็นอย่างมากเมื่อเห็นท่าทีที่ว่านอนสอนง่ายของเฉินผิง
“ฉินเสี่ยวเซียน เราจะไม่สามารถล้างแค้นให้ฉินเซียวหลินได้นะ ถ้าไอ้หมอนี้ถูกคนของตระกูลซวนเอาตัวไป”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...