หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 874

ในตอนนั้น สิ่งที่เฉินผิงต้องการก็คือการพัฒนาตนเอง ตอนนี้ศัตรูที่ฉันพบชักจะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ แล้ว ถ้าหากฉันไม่พัฒนาตนเอง ฉันจะปกป้องคนใกล้ตัวได้ยังไงกัน ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงเรื่องปกป้องมารดาของตนเองเลย?

ยิ่งไปกว่านั้น เฉินผิงก็รู้สึกอึดอัดใจที่จะใช้จิตตวิสุทธิเพื่อดูดพลังลมปราณต่อหน้าคนอื่นๆ อีกต่อไป

เมื่อกู่เวิ่นเทียนมองเห็นเฉินผิง เขาก็ไม่อาจสงบสติอารมณ์ลงได้เลย เขาสามารถพัฒนาได้อย่างรวดเร็วถึงเพียงนั้นภายในเวลาไม่กี่เดือนได้ยังไงกัน? ตอนแรกเขายังต้องพึ่งพาฉันให้ปกป้องอยู่เลย ถึงฉันจะสงสัยเรื่องนั้นอยู่ก็เถอะ แต่ฉันคิดว่าตอนนี้เขาน่าจะล้ำหน้าฉันทั้งในแง่ของพลังและสถานะเสียแล้วล่ะ

ในขณะเดียวกัน ไป๋เสี่ยวซานก็รู้สึกประหลาดใจอย่างถึงที่สุด ดูเหมือนว่าการที่ฉันฝากอนาคตของตระกูลไป๋เอาไว้ในกำมือของเฉินผิง จะเป็นการเดิมพันถูกข้าง ไม่เพียงเซี่ยโหยวตุนกับหนีซื่อเต้าต่างเป็นปรมาจารย์ยุทธ์เท่านั้น แต่พวกเขายังเป็นผู้มีชื่อเสียงเลื่องลืออีกต่างหาก ตอนนี้เฉินผิงสังหารพวกเขาทั้งสองคนไปแล้ว ก็แสดงให้เห็นว่าพลังของเขาเลื่อนขึ้นไปอีกระดับขั้นหนึ่งแล้ว!

เมื่อคิดได้เช่นนั้น ไป๋เสี่ยวซานก็ตัดสินใจเด็ดขาดว่าตระกูลไป๋จะให้การสนับสนุนเฉินผิงนับแต่บัดนี้เป็นต้นไป

“คุณกู่ ช่วยส่งใครก็ได้มาจัดการกับไอ้นั่นหน่อยได้ไหมครับ?” เฉินผิงชี้ไปที่ศพของเซี่ยโหวตุนพลางเอ่ยถามขึ้นมา

“ไม่ต้องห่วงครับ คุณเฉิน ผมจะให้คนมาจัดการเดี๋ยวนี้แหละ” กู่เวิ่นเทียนตอบพลางโบกมือให้คนมาแบกศพของเซี่ยโหวตุนออกไป หลังจากนั้นเขาก็เอ่ยถามเสียงเบาขึ้นมาว่า “คุณเฉิน หลิงเอ๋อร์อยู่ที่ไหน?”

เนื่องจากใกล้จะถึงเทศกาลไหว้พระจันทร์แล้ว กู่เวิ่นเทียนจึงสงสัยว่ากู่หลิงเอ๋อร์อยู่ที่ไหน เพราะเธอน่าจะกลับมาพร้อมเฉินผิง

“คุณกู่ หลิงเอ๋อร์กำลังบำเพ็ญฌานกับอวี่ฉีอยู่กับคุณหลง ถึงแม้ผมจะไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนกันแน่ แต่ผมมั่นใจว่าหลิงเอ๋อร์ต้องสบายดี อย่าห่วงไปเลยครับ คุณกู่” เฉินผิงอธิบาย

“โอ้ ผมไม่ได้เป็นห่วงสักหน่อย เพียงแต่ว่าผมไม่ได้เจอเธอมานานแล้ว อีกอย่างผมก็ชักจะคิดถึงเธอแล้วสิ” กู่เวิ่นเทียนยิ้ม

เขารู้ว่าเฉินผิงหาใช่คนธรรมดาสามัญ ดังนั้นหากใครอยากติดตามเฉินผิงก็คงมิแคล้วต้องเดินทางรอบโลกอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ถึงกระนั้น ในเมื่อเธอคอยติดตามเฉินผิง กู่เวิ่นเทียนจึงไม่รู้สึกกังวลใจเรื่องของกู่หลิงเอ๋อร์มากนัก

หลังจากนั้นไม่นาน จ้าวอู๋ฉีกับไป๋จ่านถังก็กลับมาพร้อมกับซากงู เนื่องจากพวกเขาต่างเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดจึงทำให้ดูค่อนข้างไม่เรียบร้อยอยู่บ้าง