หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 888

สมาชิกคนอื่นของกระทรวงยุติธรรมถกเถียงกันด้วยเสียงอันเบา พวกเขารู้ว่าหมัดของปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์อย่างซวนหยวนหรงนั้นทรงพลังเกินหยั่ง แต่ที่พวกเขาไม่เข้าใจคือมีคนต้านทานการโจมตีแบบนั้นได้ยังไง

“เยี่ยมเลย คุณเฉิน! เยี่ยมมาก!” ซู่ชีเม่าทั้งตะโกนและปรบมือในทันใด

เขายังแค้นไม่หายที่ซวนหยวนหรงตบหน้าเขา พอเห็นเฉินผิงรับหมัดอย่างไม่สะทกสะท้านจึงยินดียิ่ง ไม่ต้องสงสัยเลยว่าซวนหยวนหรงต้องโมโหแน่ และซู่ชีเม่าก็ปลาบปลื้มกับเรื่องนั้น

“พวกแกกำลังรนหาที่ตาย!” ซวนหยวนหรงตวาดขณะที่หน้าของเขาถมึงทึงอย่างน่าสะพรึง

พูดจบเขาก็พุ่งเข้าไปหาเฉินผิงอีกรอบ

แต่คราวนี้ซวนหยวนหรงรวบรวมพลังทั้งหมดของเขาแล้วระเบิดออกไป รัศมีอันน่าสะพรึงของเขากดดันคนของกระทรวงยุติธรรมมากเสียจนพวกเขาเริ่มรู้สึกหายใจลำบก

ตอนนั้นเองที่พวกเขารู้ว่าเฉินผิงกับซวนหยวนหรงไม่ได้สู้กันแบบหลอกๆ โดยเฉพาะซวนหยวนหรงที่งัดเอาทุกอย่างที่เขามีออกมา

ตูม!

ซวนหยวนหรงซัดหมัดอันรุนแรงอีกครั้ง ทำเอาพื้นสนามประลองระเบิดเป็นหลุมเป็นบ่อ ฝุ่นผงและเศษซากฟุ้งไปทั่ว นี่แหละคือพลังที่แท้จริงของปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์ ไม่แปลกที่แรงกระแทกจะทำเอาทุกคนตกตะลึง

พอฝุ่นควันจางลง พวกเขาก็ได้เจอเรื่องที่น่าตะลึงยิ่งกว่า เฉินผิงยังยืนอยู่ที่เดิม เขายิ้มพร้อมมองไปยังซวนหยวนหรงด้วยสายตาหยามเหยียด

ฝูงชนรอบๆ เบิกตากว้างอย่างไม่อยากจะเชื่อ ทุกคนต่างรู้ว่าหมัดของซวนหยวนหรงทรงพลังจนผ่าภูเขาเป็นสองเสี่ยงได้ แล้วเฉินผิงยืนรับสบายๆ โดยที่ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วนได้ยังไง?

“นะ-นี่มัน..” ซวนหยวนหรงพูดตะกุกตะกัก แต่เสียงของเขาเริ่มจะขาดไป

เขามองเฉินผิงอย่างเหม่อลอย ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร

“โอ้ พระเจ้าช่วย คุณเฉินนี่สุดยอดเกินไปแล้ว ว่าไหม?”

“ใช่ ที่เขายังยืนอยู่ก็แปลว่าแม้แต่ปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสองก็ยังทำเขาบาดเจ็บไม่ได้ เท่าที่ดู ฉันว่าคุณเฉินอาจจะเป็นปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์ระดับห้า”

ทุกคนทำได้เพียงยืนห่างๆ และกลืนน้ำลายอย่างเคร่งเครียด ยังคงไม่อยากเชื่อว่าแค่เตะครั้งเดียวก็ทำให้ปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์บาดเจ็บได้ขนาดนั้น

หลังจากซวนหยวนหรงลงไปนอนกับพื้น เฉินผิงก็ก้าวเท้าเข้าไปหา เงื้อฝ่าเท้าขึ้นเตรียมจะกระทืบ

ถ้าเขาถีบลงไป หัวของซวนหยวนหรงจะเละเป็นเศษเนื้ออย่างไม่ต้องสงสัย ชีวิตของปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์จะจบสิ้น

“อย่าครับ คุณเฉิน อย่า..” จ้าวอู๋ฉีวิงวอนพลางรีบเข้าไปห้ามเฉินผิง “ซวนหยวนหรงเป็นคนของตระกูลซวน คุณจะเจอปัญหาอีกมากถ้าคุณฆ่าเขาที่กระทรวงยุติธรรม สถานการณ์คงยุ่งยากขึ้นจนเราจัดการได้ลำบาก..”

เฉินผิงมองจ้าวอู๋ฉีแล้วลดเท้าลงช้าๆ ไม่กี่วินาทีต่อมาสายตาเขาก็เลื่อนไปทางซวนหยวนหรง “ไปจากที่นี่ซะ”

ซวนหยวนหรงกระเสือกกระสนลุกขึ้นยืนแล้วมองหน้าเฉินผิง “ระวังไว้เถอะไอ้หนู สักวันฉันจะกลับมาล้างแค้น!”

พอพูดจบซวนหยวนหรงก็ไปจากกระทรวงยุติธรรม แต่เฉินผิงไม่ได้หวาดหวั่นกับคำขู่ มีคนมากมายเคยขู่เขาอยู่แล้ว ถ้าเขาเอาแต่กลัวป่านนี้คงกังวลจนประสาทกิน