หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 887

ซวนหยวนหรงชะงักไปชั่วครู่ “ซวนหยวนไคเป็นหลายชายฉัน แกรู้จักเขางั้นเหรอ?”

“แน่นอนครับ ผมนี่แหละที่เป็นคนตัดแขนเขา ทำไมผมจะไม่รู้จักเขาล่ะ?”

ปรากฏว่าเฉินผิงได้ยินที่จ้าวอู๋ฉีพูดกับซวนหยวนหรง เขาจึงได้รู้ว่าซวนหยวนหรงมาจากตระกูลซวน

“แก..แกคือเฉินผิง?” ซวนหยวนหรงพูดตะกุกตะกัก ตาเบิกกว้างอย่างไม่อยากเชื่อ

เฉินผิงพยักหน้า “ใช่ครับ ผมคือเฉินผิง ยินดีที่ได้รู้จัก”

หน้าของซวนหยวนหรงกลายเป็นสีแดงด้วยความโกรธเมื่อเขาได้ยินที่เฉินผิงพูด “แกนี่เอง! แกคือคนที่ตัดแขนหลานชายของฉันออกแล้วกลืนแก่นมังกร! ย่อมได้ วันนี้ฉันจะล้างแค้นให้ซวนหยวนไคแล้วกระชากแก่นมังกรออกมาจากตัวแก!”

ทันทีที่พูดจบ รัศมีของซวนหยวนหรงก็แรงกล้าขึ้น เขาเตรียมจะชกเฉินผิงอยู่รอมร่อ

พอเห็นว่าเรื่องมันชักจะเลยเถิด จ้าวอู๋ฉีก็รีบเอาตัวเข้าไปขวางเฉินผิงกับซวนหยวนหรง “นายจะทำอะไร ซวนหยวนหรง? อย่าลืมว่าที่นี่คือกระทรวงยุติธรรม หัดควบคุมตัวเองเสียบ้าง!”

กระนั้นซวนหยวนหรงก็ไม่ได้แยแสจ้าวอู๋ฉี “ไปตายซะ เจ้าอู๋ฉี เลิกเอากระทรวงยุติธรรมมาขู่ฉันสักที” เขาดุด่า “ไอ้กุ๊ยนี่ทำหลานชายของฉันเจ็บ วันนี้ฉันจะล้างแค้นให้ได้! ไปไกลๆ ถ้าแกยังไม่อยากตาย!”

สีหน้าจ้าวอู๋ฉีพลันหม่นหมอง บ้าจริง! นี่ฉันไม่มีทางเลือกเลยใช่ไหม? ฝีมือฉันสู้ซวนหยวนหรงไม่ได้เลย ต่อให้ฉันตอบโต้ก็มีแต่จะหาเรื่องใส่ตัว!

“นายพลจ้าว ทำไมคุณไม่หลบไปก่อนล่ะครับ?” เฉินผิงแนะนำเขาอย่างใจเย็น “ให้ผมจัดการกับซวนหยวนหรงเอง ผมจะใช้โอกาสนี้แสดงฝีมือให้ทุกคนได้เห็น ไม่มีวิธีไหนจะทำให้ลูกน้องยำเกรงได้เท่านี้อีกแล้ว”

“คุณเฉิน..” จ้าวอู๋ฉีพึมพำขณะที่หันมามองเฉินผิง

“อะไรเหรอครับ? คุณกลัวว่าผมจะชนะเขาไม่ได้เหรอ?”

“เปล่าครับ ไม่ใช่แน่นอน ต่อให้ซวนหยวนหรงมีสองคนก็สู้คุณไม่ได้หรอกคุณเฉิน ผมแค่หวังว่าคุณจะยั้งมือไว้หน่อยถ้าจำเป็น อย่างเพิ่งฆ่าใครจะดีกว่า..”

ที่จริงแล้วจ้าวอู๋ฉีกลัวว่าเฉินผิงอาจจะใช้พลังมากเกินไปจนเผลอฆ่าซวนหยวนหรง ถ้าเป็นแบบนั้น เรื่องมันก็คงวุ่นวายเกินจะแก้ไขได้

ปัง!