“ผมเชื่อคุณอยู่แล้ว..ท่านเจ้าหุบเขา” แม้ซูฉางเซิงจะพูดอย่างนั้น ดวงตาของเขาก็ยังแฝงแววกังขาปนประชดประชันยามที่มองเฉินผิง
เพราะไม่อยากเสียเวลากับเรื่องนี้มากเกินไป เฉินผิงจึงยักไหล่อย่างหมดหนทางและไม่พูดแก้ตัวอีก
จ้าวลี่กั๋วยังรอยาหุยเทียนตันจากฉันอยู่ ฉันต้องรีบเอาไปส่งให้ไว!
“ขอบคุณสำหรับความเหนื่อยยากครับ คุณซู ผมจะกลับแล้ว!”
“ฉันไปด้วยค่ะ!” เสี่ยวหลานพูดขึ้นมาโดยพลัน
“ไม่มีทาง! คุณยังไม่รู้อีกเหรอว่าการไปกับผมมันอันตรายแค่ไหน? คุณจะตายเอาได้นะถ้ามากับผม!” เฉินผิงปฏิเสธคำขอของเธอทันที
“ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังอยากไปกับคุณค่ะ ถ้าจะห้ามกันก็ฆ่าฉันเลยดีกว่า!” เสี่ยวหลานตะโกนด้วยสีหน้ามุ่งมั่น
พอเห็นว่าเธอตัดสินใจแล้วว่าจะไป เฉินผิงก็ได้แต่ถอนใจอย่างอับจนแล้วก็พูด “ก็ได้..แต่ถ้าเราไปเจออันตรายเข้าคุณต้องหนี เข้าใจนะ? ผมไม่อยากให้คุณทำตัวเป็นนางเอกจนทำเรื่องงี่เง่า!”
“คุณดูถูกความสามารถของฉันเกินไปแล้วนะคะ เฉินผิง! รู้ไหมว่าฉันเป็นถึงปรมาจารย์อาวุโส? อีกอย่างฉันยังมีคาถายั่วยวนอีกด้วยด้วย!” เสี่ยวหลานทักท้วงพลางทำปากยื่น
เธอไม่ได้รู้เลยว่าปรมาจารย์อาวุโสไม่ได้เก่งกาจอะไรเลยในเมืองอย่างจิงตู คาถายั่วยวนของเธอจะใช้ไม่ได้ผลเลยถ้าเจอกับปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์ที่มีจิตแก่กล้า แต่เฉินผิงก็คร้านจะเถียงต่อและรีบเร่งไปที่แดนไร้เงากับเธอ
เพราะเธอขนสัมภาระมามากเกิน กว่าพวกเขาจะไปถึงก็เป็นเวลาบ่ายแล้ว
ยามสองคนที่คุ้มกันด้านนอกแดนไร้เงารีบเข้ามาต้อนรับเฉินผิงเมื่อเห็นเขา
“เฉินผิง!” จ้าวฉวางวิ่งออกมาจากโถงใหญ่เมื่อได้ยินว่าเขามาถึงแล้ว
เขาไม่คิดว่าเฉินผิงจะกลับมาใวขนาดนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...