หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 914

“โปรดยกโทษให้กับความโผงผางของเขาด้วย เจ้าหญิงแอนนา” จ้าวอู๋ฉีรีบอ้อนวอนทันทีที่เห็นว่าแอนนาหงุดหงิดมากแค่ไหน

จากนั้น เขาก็หันไปมองเฉินผิงก่อนจะแนะนำว่า “คุณเฉิน อย่าทำให้เจ้าหญิงแอนนาต้องไม่พอใจจะได้ไหม? เพราะถึงยังไง ชาวฉวงกั๋วก็ถือเป็นพันธมิตรของเรา และไม่เป็นการดีที่จะเป็นศัตรูกับพวกเขาเลยแม้แต่น้อย”

“เข้าใจแล้วครับ!” เฉินผิงตอบกลับพลางพยักหน้าหนักแน่น

ขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น แอนดรูว์กับอิจิโระก็ได้แลกหมัดกันไปแล้วหลายต่อหลายครั้ง

“ฉันคงต้องพูดว่า กำปั้นเหล็กของคุณช่างน่าประทับใจ แต่ทว่า หมดเวลาเล่นแล้วล่ะ” อิจิโระล้อเลียนพลางยิ้มก่อนจะขยับยืนให้เข้าท่า

แอนดรูว์ตอบโต้ด้วยการเกร็งกล้ามเนื้อทั่วทั้งร่างและใช้ร่างกายเป็นโล่ป้องกันตัวเขาเอง

“อิจิโระเตรียมพร้อมจะใช้วิชากระบี่เก้าเงาแล้ว!” จ้าวอู๋ฉีผู้คุ้นเคยกับท่าทางอันเป็นเอกลักษณ์ของมือกระบี่คนนี้อุทานออกมา

ทันทีที่ได้ยินชายคนนั้นพูด แอนนาก็ประหม่าขึ้นมาอีกครั้ง

“วิชากระบี่เก้าเงาที่คุณพูดถึงคืออะไรเหรอครับ นายพลจ้าว?” เฉินผิงถาม

“วิชากระบี่เก้าเงาเป็นกระบวนท่าไม้ตายของอิจิโระ ใครก็ตามที่ต่อสู้กับกระบวนท่านั้นจะต้องถูกบีบบังคับให้สู้กับภาพลวงตาทั้งเก้าในคราวเดียวกัน และพวกเขาจะไม่สามารถแยกแยะความแตกต่างระหว่างอิจิโระตัวจริงกับตัวปลอมได้เลย นั่นเป็นวิธีที่อีจิโระใช้จัดการเอาชนะปรมาจารย์ยุทธ์จากต้าซย่าทั้งห้าคนได้ด้วยตัวเขาเองเมื่อหลายปีก่อน” จ้าวอู๋ฉีอธิบาย

“มันแข็งแกร่งถึงขนาดนั้นเลยเหรอ?” หลังจากนั้น ฉันผินก็ขมวดคิ้วขนาดที่คอยเฝ้าสังเกตทุกกระบวนท่าของอิจิโระ

ทันใดนั้น ร่างเงาของอิจิโระก็โผล่ออกมาจากตัวเขาเอง จากนั้นก็มีอีกร่างหนึ่งโผล่มาจากร่างปลอมนั้น

ก่อนที่แอนดรูว์จะรู้ตัว เขาก็ถูกล้อมด้วยมือกระบี่ชาวต่าวกั๋วถึงสามร่าง แม้เขาจะรู้ว่าสองร่างในนั้นเป็นร่างปลอม แต่ไม่มีทางไหนเลยที่จะบอกได้ว่าร่างไหนเป็นร่างจริงของอิจิโระ

“แค่ภาพลวงตาเพียงสองภาพก็พอในการจัดการกับคุณแล้วล่ะ แอนดรูว์” อิจิโระเย้ยด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

มันดูเหมือนอิจิโระทั้งสามร่างกำลังพูดออกมาพร้อมๆ กัน ดังนั้นแอนดรูว์จึงไม่สามารถแยกแยะพวกเขาออกได้จากการฟังเสียงเพียงอย่างเดียว

ในขณะนั้น ใบหน้าของแอนดรูว์ก็เคร่งเครียดด้วยความหวาดหวั่น จากนั้นเขาก็หยิบยาเม็ดที่แอนนาให้มาโยนเข้าปากโดยไม่ลังเล

ในวินาทีที่ยานั้นเข้าสู่ระบบร่างกายของเขา กล้ามเนื้อของแอนดรูว์ก็ขยายใหญ่ขึ้นอย่างทวีคูณ และเส้นเลือดทั่วร่างกายของเขาก็เริ่มปูดโปนออกมา

หลังจากได้ยินแอนดรูว์คำรามอย่างดุร้าย ฝูงชนก็เห็นว่าชายผู้นี้กลายร่างเป็นหมีขนสีน้ำตาล ดวงตาแดงก่ำ และมีเขี้ยวขนาดใหญ่ได้อย่างน่าอัศจรรย์

“นั่นใช่มนุษย์หมีหรือเปล่า?” จ้าวอู๋ฉีถามขึ้นหลังจากที่หันไปมองแอนนาด้วยความตกใจ หญิงผู้นั้นปิดปากเงียบขณะที่จ้องมองสนามประลองอย่างไม่วางตา

เช่นเดียวกับจ้าวอู๋ฉี เฉินผิงเองก็ผงะไปเมื่อเห็นชายคนนั้นกลายร่างเป็นหมีขนสีน้ำตาล เขาเองไม่เคยได้ยินเรื่องมนุษย์หมีมาก่อนเลย ซ้ำยังไม่รู้ด้วยว่ายาเม็ดนั้นจะสามารถเปลี่ยนแปลงร่างมนุษย์ไปได้ถึงเพียงนี้

“ในเมื่อคุณสิ้นหวังถึงขั้นเปลี่ยนร่างต่อหน้าสาธารณชนเช่นนี้ ฉันเดาว่าคุณคงรู้แล้วว่าตัวเองตกที่นั่งลำบากมากแค่ไหน”

ดูเหมือนว่าอิจิโระจะไม่แปลกใจที่ได้เห็นแอนดรูว์เปลี่ยนร่างไปเป็นหมี เพราะบนใบหน้าของมือกระบี่จากต่าวกั๋วคนนี้ มีแต่ความตื่นเต้นเต็มไปหมด

แอนดรูว์เหวี่ยงอุ้งเท้าของเขาใส่อิจิโระพลางคำรามออกมาอย่างดุร้าย

แต่ทว่า การณ์กลับเป็นเช่นเดิม มือกระบี่เพียงแค่ยืนนิ่งและยิ้มเมื่อได้เผชิญกับการโจมตีที่ใกล้เข้ามาอีกครั้งหนึ่ง

ตูม!

อุ้งเท้าของแอนดรูว์ทรงพลังมากจนทำให้ทั้งสนามประลองต้องสั่นสะเทือน แต่ถึงกระนั้น อิจิโระก็ยังไม่ได้รับอันตรายใดๆ

กลับกลายเป็นว่า การโจมตีของแอนดรูว์นั้นพุ่งเข้าใส่ภาพลวงตาของอิจิโระ มือกระบี่ร่างจริงไม่ได้รับแม้แต่รอยขีดข่วนใดเลย

เมื่อตระหนักแล้วว่าเขาโจมตีใส่ร่างเงา แอนดรูว์ก็หันกลับมาอย่างรวดเร็วเพื่อทำร้ายอิจิโระอีกร่างหนึ่ง แต่โชคไม่ดีที่มันเป็นร่างเงาอีกร่างเท่านั้น

ด้วยความเดือดดาล มนุษย์หมีเริ่มเหวี่ยงอุ้งเท้าไปรอบๆ พยายามจะตะปบมือกระบี่ที่อยู่ใกล้เขามากที่สุด แต่แม้ว่าแอนดรูว์จะพยายามมากแค่ไหน เขาก็ยังคงจับร่างจริงของอิจิโระไม่ได้

หลังจากหมดเรี่ยวแรงไปกับความพยายามนั้นอย่างมากมายแล้ว แอนดรูว์ก็เริ่มหายใจหอบหนัก ขนสีน้ำตาลของเขาก็ค่อยๆ หดกลับเข้าร่าง และดวงตาก็เปลี่ยนสีกลับมาเป็นปกติ