“เราควรจะทำยังไงกันต่อ? อิจิโระไม่คู่ควรพอให้เราผนึกกำลังกันนะครับ”
เมื่อมีเฉินผิงคอยช่วย แอนดรูว์ก็รู้ว่าการฆ่าอิจิโระนั้นง่ายยิ่งกว่าปอกกล้วยเข้าปาก
“ลูกน้องของคุณโดนพิษกันไปหมดแล้ว แต่อิจิโระมียาถอนพิษ ดังนั้นเราต้องทำเช่นนี้…” เฉินผิงบอกแผนของเขา
เมื่อแอนดรูว์ได้ยิน ดวงตาเขาก็เป็นประกาย และเห็นด้วยกับเฉินผิงอย่างไม่ลังเลใดๆ
“แอนดรูว์ มัวทำบ้าอะไรอยู่? ฆ่าเขาซะสิ!” อิจิโระตะคอกออกมาเมื่อเห็นแอนดรูว์ต่อสู้อย่างจนมุมอยู่กับเฉินผิง
ขณะที่อิจิโระตะโกน เฉินผิงก็คำรามออกมาว่า “แอนดรูว์ ในเมื่อคุณเป็นบ้าไปแล้ว ก็ขอโทษด้วยที่ผมต้องทำแบบนี้!”
นาทีต่อมา ลำแสงสีทองสว่างวาบก็พุ่งออกมาจากมือของเฉินผิงไปยังแอนดรูว์
จากภาพที่เห็นไกลๆ ดูเหมือนเฉินผิงจะหมดความอดทน และไม่สนใจว่าแอนดรูว์จะเป็นชาวฉวงกั๋วหรือไม่อีกแล้ว
ตู้ม!
เสียงก้องดังไปทั่ว แอนดรูว์กระเด็นไปยังจุดที่อิจิโระยืนอยู่ทันที
เมื่อเห็นแอนดรูว์ถูกโจมตี อิจิโระก็สติขาด “ไอ้เวรเอ๊ย ลุกขึ้นได้แล้ว!”
อิจิโระดึงแอนดรูว์ขึ้นมาขณะที่เขายังคงสบถด่าแอนดรูว์ไม่หยุด
แต่กระนั้น เมื่อแอนดรูว์ลุกขึ้นยืนได้แล้ว เขาก็เคลื่อนไหว โดยเอื้อมมือไปยังหน้าอกของอิจิโระ ก่อนจะดึงเอาถุงบรรจุผงสีขาวไปจากอกของอิจิโระ
อิจิโระอึ้งกับการกระทำอันว่องไวของแอนดรูว์ ขณะที่เขากำลังจะตั้งสติได้ เขาก็โดนลูกเตะของแอนดรูว์พุ่งเข้าใส่ จนทำให้เซถอยหลังไปสองสามก้าว
ถ้าไม่ได้ชายสวมหน้ากากสามคนที่ยืนอยู่ข้างหลัง อิจิโระก็คงลงไปนอนกินฝุ่นบนพื้นแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...