เฉินผิงกับหลงอู่เดินขึ้นไปดาดฟ้าเรือด้วยกันหลังจากลงเรือมาแล้ว
“คุณเป็นที่ฮือฮามาก ตอนที่ตัดสินใจเข้าร่วมการแข่งขันในนามกระทรวงยุติธรรม ถ้าเรื่องเป็นแบบนี้ต่อไป ตัวตนของคุณจะถูกเปิดเผยก่อนเวลาอันควร ซึ่งที่จริงแล้ว ผมว่าตระกูลหลงน่าจะจับสังเกตคุณแล้วแล้วล่ะ พวกเขารู้แล้วหรือยังนะว่าคุณคือคนที่พวกเขากำลังตามหาอยู่?” หลงอู่ถาม
เฉินผิงส่ายหัว “ผมก็ไม่รู้ว่ายังไงแน่ แต่ผมว่าผมเห็นหลงจิ้งกั๋ว”
“อะไรนะ? เขามาหาคุณเหรอ?” หลงอู่ถาม เขาตื่นตระหนกเมื่อได้ยินเช่นนั้น
“ผมเจอเขาตอนที่อยู่ในสนามประลอง เขาสวมหมวกและใส่หน้ากากซ่อนตัวอยู่ในหมู่ผู้ชม แต่ผมสัมผัสได้ว่าเป็นเขา” เฉินผิงตอบเรียบๆ
หลงอู่ขมวดคิ้ว “แย่แล้ว ถ้าคุณสัมผัสเขาได้ นั่นหมายความว่าเขาต้องสัมผัสออร่าของคุณได้ด้วยเช่นกัน และต้องรู้ต้นกำเนิดสายเลือดคุณแน่ๆ เขาต้องรู้แล้วว่าคุณเป็นใคร และผมเดาว่าตอนนี้คนอื่นในตระกูลหลงก็ต้องรู้แล้วเหมือนกัน”
หลงอู่มีสีหน้ากังวล เฉินผิงฝึกฝนจนเก่งกล้าสามารถ แต่เขาก็ยังไม่สามารถต่อกรกับตระกูลหลงได้ ถ้าหลงจิ้งกั๋วรู้ความจริงและส่งคนมาตามล่าเฉินผิงแล้วล่ะก็…
เฉินผิงอาจจะป้องกันตัวเองไม่ได้เลย
“ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงหรอก ผมแน่ใจว่ามันจะผ่านไปได้ด้วยดี”
สิ่งต่างๆ ดำเนินมาจนถึงถึงขั้นนี้แล้ว เฉินผิงจึงยอมรับชะตากรรมของเขา และเมื่อถึงจุดนั้น สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือต้องเชื่อมั่นว่าทุกอย่างจะเรียบร้อยดี
“เอาล่ะ ผมว่าเราคงทำอะไรไม่ได้ในเรื่องนั้น แต่ว่า ตอนนี้คุณเป็นสมาชิกในกระทรวงยุติธรรมแล้ว องค์กรนี้แม้ว่าจะไม่ได้เข้มแข็ง แต่มันก็เป็นส่วนหนึ่งของรัฐบาล ถ้าหากคุณไปสะดุดตาคนระดับสูงๆ เข้าแล้วล่ะก็ พวกตระกูลหลงก็มีแนวโน้มว่าจะไม่สามารถมาตามล่าตามล้างคุณได้อีก” หลงอู่วิเคราะห์สถานการณ์
เฉินผิงพยักหน้า นั่นเป็นสิ่งที่เขาคิดเช่นเดียวกัน เขายังไม่แข็งแกร่งพอ ดังนั้นเขาจึงต้องการความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่ของรัฐบาลเพื่อกันตัวเขาเองออกจากผู้คนที่หมายจะสังหารเขา
โชคไม่ดีนักที่กระทรวงยุติธรรมนั้นอ่อนแอมากไป จ้าวอู๋ฉีอาจจะเป็นถึงนายพลแห่งกระทรวงยุติธรรม แต่เขาก็ไม่ได้มีอำนาจมากมายขนาดนั้น อันที่จริงอำนาจของเขามีอยู่น้อยนิดจนศัตรูของเฉินผิงต่างก็ดูถูกเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...