แต่เฉินผิงกลับทำเป็นไม่เห็นอะไรและพูดกับคุณชี่ต่อ “สุสานราชวงศ์อยู่ตั้งอยู่ข้างๆ สุสานแห่งปัจจุบัน อยู่ที่ใต้เนินเขาเล็ก ถ้าผมเข้าใจไม่ผิด เนินเขาเล็กแท้จริงคือกองดินที่พูนขึ้นมาของสุสานราชวงศ์ที่ยังไม่ถูกค้นพบ”
สิ่งที่เขาพูดทำให้ฝูงชนส่งเสียงอื้ออึงอีกครั้ง สุสานราชวงศ์แห่งปัจจุบันแทบจะกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวไปแล้ว แถมยังมีแต่นักท่องเที่ยวเต็มไปหมด มันจะเป็นไปได้ยังไงที่สุสานราชวงศ์ที่เขาพูดถึงจะไม่มีใครสังเกตเห็น?
คุณชี่จ้องหน้าเฉินผิง “คุณเฉิน นี่คุณพูดจริงเหรอ? รู้ไหมว่าผลลัพธ์แบบไหนที่รอคุณอยู่ถ้าตรงนั้นไม่มีอะไรอยู่เลย?”
“คุณชี่ ผมเต็มใจรับผิดชอบคำพูดของผมเต็มที่” เฉินผิงพูดอย่างใจเย็น
พอเห็นว่าเขามั่นใจจริง คุณชี่ก็เริ่มจะเชื่อเขา คนอื่นๆ เองก็เริ่มคล้อยตามเช่นกัน
เพราะคงไม่มีใครโง่พอที่จะกล้าโกหกต่อคุณชี่ในสถานการณ์แบบนี้ อีกอย่างเฉินผิงก็ไม่ใช่คนเบาปัญญา
“คุณชี่ มีสุสานอยู่ใต้เนินเขานั้นจริงครับ แต่ผมก็ไม่แน่ใจว่าเป็นสุสานราชวงศ์หรือเปล่า ผมไปเจอเข้าสักพักหนึ่งแล้ว ตอนนั้นผมอยากเข้าไปดูเพิ่มเติมกลับไปเจอกับชายหนุ่มคนนี้เข้าโดยบังเอิญ เขารบกวนการขุดค้นของผมตอนที่ผมกำลังใช้ค่ายกลเจ็ดดารา ไม่อย่างนั้นผมคงรายงานเรื่องการค้นพบไปแล้ว” หูปาฉีกล่าวขณะที่เขาลุกขึ้นยืน
หูปาฉีเป็นคนแรกที่ค้นพบสุสาน เขากะว่าจะแอบเข้าไปยกเค้า แต่เขาไม่คิดว่าจะไปเจอเฉินผิงที่นั่น ตอนนี้เฉินผิงกำลังจะใช้การค้นพบครั้งนี้เอื้อประโยชน์ให้คุณชี่
หูปาฉีรู้สึกขุ่นเคืองที่เฉินผิงกำลังจะแย่งผลงานของเขาไป เขาจึงลุกขึ้นมาแล้วกล่าวอ้างความดีความชอบของตัวเอง
ทุกคนเริ่มจะเชื่อเรื่องที่เฉินผิงพูด เพราะตระกูลหูออกสำรวจสุสานและหลุมศพอยู่เป็นนิจ ไม่มีตระกูลไหนเด่นเกินหน้าพวกเขาในเรื่องนั้น พอตอนนี้หูปาฉีช่วยยืนยันเรื่องที่ตั้งสุสาน จึงแทบจะเชื่อถือได้ว่าเฉินผิงพูดความจริง
คุณชี่จ้องไปที่หูปาฉีและไม่เชื่อที่เขาอ้างว่าจะรายงานเรื่องการค้นพบ เขารู้ดีว่าตระกูลใหญ่พวกนี้จะไม่เปิดเผยแหล่งสมบัติที่ตัวเองไปเจอ แต่คุณชี่ก็ไม่ได้พูดอะไร
“ตกลง ผมจะส่งคนไปตรวจสอบ ถ้ามีสุสานราชวงศ์อยู่จริง ก็ถือว่าคุณทำประโยชน์ให้เราอย่างใหญ่หลวง เฉินผิง” คุณชี่พูดก่อนจะเดินออกไปข้างนอก
เมื่อเห็นว่าคุณชี่กำลังจะไป ทุกคนก็ลุกขึ้นเพื่อส่งเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...