หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 108

เขาถามแบบนี้ ชัชนันท์ก็เข้าใจความหมายเขา ขยับริมฝีปากแดงเล็กน้อยทันใด แล้วพูดเสียงอ่อนโยน “นายคิดยังไง?”

สมแล้วที่เป็นผู้นำชายที่อยู่เคียงข้างพี่ใหญ่ได้ ฉลาดจริงๆ

“ฉันคิดเหมือนเธอ” แทนไทพูดเรียบๆ หมอกควันลอยวนเวียนที่ปลายนิ้วเรียว

“นายรู้ได้ยังไงว่าฉันคิดอะไรในใจ?” ชัชนันท์ถาม

สิ้นคำพูด เธอก็เลี้ยวรถอย่างปราดเปรียว มือข้างหนึ่งควบคุมพวงมาลัยอย่างชำนาญ มืออีกข้างงอบนขอบหน้าต่างรถอย่างเป็นธรรมชาติ

ท่าทางขับรถแบบนี้ ดูทั้งสวยและเท่

“เพราะเธอฉลาดมาก” เขาพูด

“นายก็ฉลาดมากเหมือนกัน” ชัชนันท์ชม “สมแล้วที่เป็นผู้นำเคียงข้างพี่ใหญ่”

“คิดว่าจะทำยังไง?” แทนไทสูบบุหรี่อีกครั้ง ระหว่างที่หมอกควันลอยวนเวียน สีหน้าก็ยิ่งไม่ชัดเจน

“สืบ” ชัชนันท์พูด

“ต้องการความช่วยเหลือไหม?” น้ำเสียงเขาผ่อนคลายสบายๆ

“นายช่วยอะไรฉันได้?”

“อยู่มาตั้งนาน ก็รู้จักคนอยู่บ้าง” สิ้นคำพูด เขาก็เคาะก้นบุหรี่ออกไปข้างนอกอย่างเป็นธรรมชาติ

“ขอบคุณ ฉันจัดการเองได้” ชัชนันท์พูดด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยม “แค่สืบแล้วคงยุ่งยากนิดหน่อย”

ถ้าหากหทัยต้องการใช้ละครโศกเศร้าแห่งปีมาทำตัวเป็นคนดี ก่อนเริ่มเล่นละครเรื่องนี้จะต้องวางแผนสมบูรณ์แบบแล้ว

คงไม่เผยช่องโหว่อะไรออกมาง่ายดายอย่างแน่นอน

ก่อนจะตรวจสอบความจริงออกมา หทัยและชลิตาสองแม่ลูก น่าจะสบายไปได้สักพักหนึ่ง

“กริ๊งๆๆ ——” ในเวลานี้ โทรศัพท์วันชัยโทรเข้าเครื่องชัชนันท์

“นันท์ พรุ่งนี้เป็นต้นไปเธอไปทำงานที่สำนักงานใหญ่นะ ตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายขายว่างให้เธอแล้ว เธอไปบริษัทแล้วก็ช่วยฉันติดตามงานในบริษัทหน่อย วันสองวันนี้ฉันอาจจะต้องดูแลป้าเธอ ไปบริษัทไม่ได้” ทางด้านวันชัยพูดตรงประเด็น

“โอเค” ชัชนันท์พูด

…………

ในวันต่อมา พล็อตเรื่องก็ดำเนินการไปตามที่ชัชนันท์คาดการณ์เอาไว้

จับตัวคนร้ายคนนั้นไม่ได้เลย

คดีไม่มีต้นสายปลายเหตุเลย

หทัยอาศัยการบาดเจ็บแสดงละครกลยุทธ์ทุกข์กายต่อไป ให้วันชัยยกโทษให้พวกเธอสองแม่ลูกได้สำเร็จอย่างแท้จริง

ถึงขนาดได้รับคฤหาสน์ใจกลางเมืองมาจากวันชัยหลังหนึ่งอีกด้วย

หทัยมีท่าทางกระฉับกระเฉงขึ้นมาอีกครั้ง

ชลิตาก็ร่าเริงขึ้นมากเช่นกัน ชัชนันท์เริ่มเห็นเธอเข้าออกบ้านอยู่บ่อยครั้ง แสร้งทำตัวน่ารักเชื่อฟังต่อหน้าวันชัย

บางครั้งชัชนันท์อยู่ที่ระเบียงตัวเอง ยังได้ยินเสียงหัวเราะดีใจสนุกสนานมาจากข้างบ้านพอดี

วันเวลาผ่านไปเรื่อยๆ แบบนี้ ในพริบตาเดียวสองแม่ลูกก็รอคอยการออกจากคุกของมาวิน ยิ่งชื่นอกชื่นใจเลยทีเดียว

แต่เพราะชัชนันท์ยุ่งอยู่ตลอด ไม่มีอารมณ์ไปสนใจเรื่องราวระหว่างพวกเธอสองคนกับคุณพ่อ เธอแค่ให้นลินสืบผลลัพธ์กับทางตำรวจอยู่ตลอด

ใกล้ปีใหม่แล้ว ทางด้านXเอนเตอร์เทนเมนท์และรัตนากรกุลกรุ๊ปมีงานมากมายรอให้เธอจัดการอยู่ ยุ่งจนหัวไฟลุกหมดแล้ว

วันนี้ ชัชนันท์เลิกงานออกมาจากสำนักงานใหญ่รัตนากรกุลกรุ๊ป ก็ได้รับสายจากวันชัย

เธอกดปุ่มรับสายก่อน จากนั้นก็รีบนั่งเข้าไปในมาเซราติสีแดงของตัวเอง ปิดประตูรถแล้วพูดขึ้น “ฮัลโหล พ่อ”

“นันท์ มาวินออกมาจากคุกตั้งแต่สองวันก่อนไม่ใช่เหรอ? เจตนาของป้าเธอ เพราะก่อนหน้านี้เขาเข้าคุกไป ก็เลยไม่ได้จัดงานเลี้ยงกลับบ้านดีๆ เลยจะจัดชดเชยให้ในวันมะรืน จะจัดขึ้นในบ้านเราเอง เชิญญาติสนิทมิตรสหายในครอบครัวเรามาบางคน”

“อืม” ชัชนันท์พูดเรียบๆ

“ฉันรู้เธอมีอคติกับตา แต่ยังไงก็เป็นพี่น้องกันแท้ๆ ถึงตอนนั้นญาติสนิทมิตรสหายมากันเยอะ ถ้าเธอไม่มามันก็แปลกๆ เธอว่าไง?” ทางด้านวันชัยพูดอีกครั้ง