หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 11

สรุปบท บทที่ 11 งั้นก็สี่สิบล้าน: หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว

บทที่ 11 งั้นก็สี่สิบล้าน – ตอนที่ต้องอ่านของ หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว

ตอนนี้ของ หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว โดย จันทร์แสง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนซ์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 11 งั้นก็สี่สิบล้าน จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

"กำลังให้ฉันได้เปรียบไง" ชัชนันท์ยิ้มๆ แล้วพิมพ์ตอบกลับไป "สนใจมากค่ะ"

ทางฝั่งชลิตาแทบจะตอบกลับมาในทันที "จริงเหรอคะ? งั้นให้เบอร์มือถือฉันได้ไหม เราจะได้คุยโทรศัพท์กัน"

ชัชนันท์อมยิ้ม รีบส่งเบอร์มือถือของนลินไป

เพียงชั่วครู่ ชลิตาก็โทรเข้ามา

ชัชนันท์เห็นแล้ว จึงถือมือถือยืนขึ้น หลังจากบอกทุกคนก็รีบเดินออกไปนอกห้อง ยืนพิงกำแพงด้วยท่าทีเอื่อยเฉื่อย รับสาย "ฮัลโหล สวัสดีค่ะ......"

เธอตั้งใจเปลี่ยนเสียงให้ฟังดูเป็นทางการขึ้นโดยเฉพาะ เทียบกับเสียงหวานๆของเธอแล้วราวกับคนละคน

"สวัสดีค่ะ คุณนลิน ผู้จัดการของธันวาใช่ไหมคะ?"

"ใช่ค่ะ สิ่งที่คุณเสนอมา ฉันสนใจมากๆ แต่ฉันรู้สึกว่าสามสิบล้านมันต่ำเกินไป......" พูดจบ ชัชนันท์จึงหยิบผมปอยหนึ่งขึ้นมา ม้วนๆอยู่ที่นิ้วมือ

"งั้นสามสิบห้าล้าน คุณโอเคไหมคะ?"

"แต่ช่วงนี้คนที่ต้องการให้ธันของเราไปโปรโมทอาคารพาณิชย์ต่างก็เสนอสี่สิบล้านขึ้นไปกันทั้งนั้นเลยนะคะ" ชัชนันท์พูดต่อ

"งั้น......งั้นก็สี่สิบล้านค่ะ!" อีกด้านตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว

"โอเคค่ะ"

"จริงเหรอคะ? งั้นพรุ่งนี้แปดโมงเช้าเราเซ็นสัญญากันเลย เป็นไงคะ? อีกเดี๋ยวฉันจะส่งสถานที่เซ็นสัญญาไปให้คุณค่ะ" ในน้ำเสียงของชลิตาเต็มไปด้วยความดีอกดีใจ

"โอเคค่ะ" พูดจบ เธอก็ยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ

......

ฝั่งปลายสาย ชลิตาได้ยินทางนั้นบอกว่า "โอเค" ในใจก็ลิงโลดด้วยความดีใจ!

ถึงเงินจะเยอะไปหน่อย แต่ไม่เป็นไร เธอใช้เงินเก็บของตนเองเพิ่มเข้าไปได้

เพียงแค่ทำให้ชัชนันท์พ่ายแพ้ ต่อให้เธอเสียเงินเพิ่มอีกสิบล้านมันจะเป็นไรไปล่ะ? ถ้าชัชนันท์แพ้ ยัยนั่นไม่เพียงปล่อยไก่ไปทั่วอินเทอร์เน็ต แต่ทรัพย์สินของตระกูลรัตนากรกุลยังกลายเป็นของเธอแต่เพียงผู้เดียวด้วย

เธอกระโดดอยู่กับที่สองที จากนั้นจึงนั่งลงบนเตียงด้วยความตื่นเต้น ใช้มือทั้งคู่ที่กำลังสั่นเทิ้มสุดขีด กดเปิดกรุ๊ปไลน์ "กลุ่มสาวคนดัง"

ในนี้รวมเธอแล้วมีทั้งหมดหกคน ทุกคนเป็นเพื่อนสนิทคนดังของเธอ

คนภายในกลุ่มพวกนี้ ในวงศ์ตระกูลต่างมีธุรกิจที่เป็นที่รู้จักของตัวเอง เพียงแต่คนละระดับชั้นกัน

เท่าที่เธอรู้มา เพราะชื่นชอบในตัวธันวาคนกลุ่มนี้ ถึงได้ให้พ่อของตัวเองไปจ้างเขามาโปรโมท สินค้า แต่ธันวากลับไม่แม้แต่จะตอบด้วยซ้ำ

ตอนนี้ แค่ตนเองออกหน้าก็สามารถจัดการธันวาได้แล้ว มันจึงเป็นเรื่องปกติที่เธออยากจะโอ้อวดสักหน่อย

"@สมาชิกทั้งหมด พวกเธอรู้ไหม? ธันวาจะมาโปรโมทอาคารพาณิชย์แห่งใหม่ของตระกูลฉันแล้ว!!!!"

"สามีของพวกเธอ ธันวาน่ะ!!!! ธันวาที่พวกเธอรักที่สุด!!!! @สมาชิกทั้งหมด"

ชั่วพริบตา ทั้งกลุ่มก็อึกทึกครึกโครม......!

ทุกคนเสียสติกันหมด แสดงอาการอิจฉาตนเอง พากันแปลงร่างเป็นกระรอกยักษ์ กรีดร้องอย่างคลุ้มคลั่ง

จากนั้นแต่ละคนก็รบเร้าชลิตา ขอร้องว่าถึงตอนนั้นให้พาไปกองถ่ายด้วย

วินาทีนี้ ชลิตาเหมือนกับมีดาวล้อมเดือน ซึ่งตอบสนองความโอหังของเธออย่างมาก

ชลิตาคุยโวโอ้อวดอยู่ภายในกลุ่มพักใหญ่ แต่ยังคงหมดหนทางที่จะใจเย็นลงได้ ดังนั้นจึงรีบส่งไลน์ไปหาชัชนันท์:

"ธันวาตอบตกลงกับฉันแล้วนะ เธอล่ะ? แม้แต่จะมาเจอเขาก็คงขี้เกียจใช่ไหมล่ะ?"

"ชัชนันท์เธอรอโดนฉันจัดการได้เลย ตั้งแต่เมื่อก่อนจนถึงตอนนี้ เธอยังคงโง่เหมือนเดิม"

......

"หาผลประโยชน์จากเรื่องที่เป็นกระแสอยู่ในตอนนี้งั้นเหรอ? ถึงขนาดเอาเปรียบไอดอลของฉันเลยนะ ให้ตายสิ"

ชลิตาที่เห็นข้อความส่วนตัวพวกนี้หน้าตางุนงง เธอไม่รู้จริงๆว่าบรรดาชาวเน็ตกำลังพล่ามอะไรกันอยู่

"คนพวกนี้เป็นหมาบ้างั้นเหรอ?" ชลิตาพึมพำกับตัวเอง บ่นไปด่าไปแล้วกดออกไปจากอินบ็อกซ์

เพิ่งกดออกมา เธอถึงได้เห็นหน้าโฮมของตนเอง เมื่อกี้ธันวาโพสเรื่องที่เธอเซ็นสัญญากับเขาด้วยเงินสี่สิบล้าน:

"ผมเซ็นสัญญาเป็นพรีเซนเตอร์อาคารพาณิชย์แห่งใหม่ของรัตนากรกุลกรุ๊ปจริง แต่ทว่าคนที่ผมเซ็นสัญญาด้วยคือชัชนันท์ และจำนวนเงินที่เซ็นสัญญาก็ไม่ใช่สี่สิบล้านด้วย"

ชลิตาอ้าปากค้างด้วยความตกใจขึ้นมาทันที

แม้ธันวาจะเพิ่งโพสข้อความลงในทวิตเตอร์ไปเมื่อสองนาทีก่อน แต่จำนวนที่แชร์ จำนวนคอมเม้นต์และยอดไลค์ล้วนแต่ทะลุเลขเจ็ดหลักไปแล้ว:

"??? งั้นเมื่อคืนชลิตานั่นสนุกสนานเป็นบ้าเป็นหลังอยู่กับอะไรอะ? พี่สาวเธอเซ็นสัญญากับธันวา เธอจะตื่นเต้นทำบ้าอะไร? อวดแม่เธออยู่หรือไง"

"ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้มีอาการขี้โกหกกำเริบใช่ไหม? อยากโดนทารุณบนโลกออนไลน์อีกหรือไง? ถ้าใช่เธอก็พยักหน้านะ พวกเราธนูยินดีส่งเธอไปสู่สุคติ"

"ยิ่งรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้จิตไม่ปกติเท่าไหร่ เป็นคนของตระกูลรัตนากรกุลทั้งคู่ แต่ชลิตากลับแตกต่างกับชัชนันท์อยู่คนละระดับกันนะ เธอยังหาผลประโยชน์จากประเด็นร้อนในตอนนี้จนเอาเปรียบสามีฉันด้วย F*ck!"

คำด่าทอต่อว่าพวกนี้ ราวกับมีดที่แสนโหดเหี้ยมที่กำลังกรีดใบหน้าของชลิตาทีละเล่มๆจนบวมไปหมดแล้ว

ชลิตากำหมัดแน่นโดยไม่รู้ตัว กัดฟันด้วยความโมโห

ดังนั้น นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

เห็นๆอยู่ว่าเมื่อคืนนลินตอบตกลงแล้ว ในเมื่อเป็นเช่นนี้ทำไมพวกเขาถึงไปเซ็นสัญญากับชัชนันท์ล่ะ?

เธอให้สี่สิบล้าน ฝั่งชัชนันท์ให้สิบล้าน นี่พวกเขาเสียสติไปแล้วเหรอ? ไม่ว่าจะคิดยังไงเธอก็ไม่เข้าใจเลย

ชลิตาใจสั่น กดโทรออกไปหานลินทันที

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว